Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/443 Esas 2022/3531 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇLAR : Kasten öldürmeye teşebbüs, kasten yaralama
HÜKÜMLER :1)İstanbul 5. Ağır Ceza Mahkemesinin 31/10/2017 tarih ve 2016/249 (E), 2017/356 (K) sayılı kararı;
a)Sanık ... hakkında katılan ...’e yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan 5237 sayılı TCK'nin 81/1, 35/2, 53, 58. maddeleri uyarınca 12 yıl hapis cezası,
b)Sanık ... hakkında katılan ...’ye yönelik kasten yaralama suçundan 5237 sayılı TCK’nin 86/1, 86/3-e, 53, 58. maddeleri uyarınca 1yıl 6 ay hapis cezası,
2)İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 10/09/2018 tarih ve 2017/1155 (E), 2018/1045 (K) sayılı kararı; istinaf başvuruları üzerine anılan mahkumiyet hükümlerinin 5271 sayılı CMK'nin 280/2. maddesi uyarınca kaldırılarak:
a)Sanık ... hakkında katılan ...’e yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan; 5237 sayılı TCK'nin 81/1, 35/2, 29, 62 53, 58, 63. maddeleri uyarınca 7 yıl 6 ay hapis cezası,
b)Sanık ... hakkında katılan ...’ye yönelik kasten yaralama suçundan; 5237 sayılı TCK’nin 86/1, 86/3-e, 29, 62, 53, 58, 63. maddeleri uyarınca 11 ay 7 gün hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 10/09/2018 tarih ve 2017/1155 (E), 2018/1045 (K) sayılı kararının sanık müdafii tarafından 5271 sayılı CMK'nin 291. maddesinde belirtilen süre içinde temyiz edildiği anlaşılmıştır.
Dosya incelendi.
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1)Sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin yapılan temyiz incelemesinde;
Hükmolunan cezanın miktarı ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK'nin 286/2-b maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezalarını artırmayan bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, sanık müdafiinin temyiz isteminin 5271 sayılı CMK'nin 298. maddesi uyarınca isteme uygun olarak REDDİNE,
2)Sanık hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin yapılan temyiz incelemesinde;
Sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının beş yılın üzerinde olması nedeniyle bölge adliye mahkemesi kararının 5271 sayılı Kanun'un 286/2-a maddesi gereğince temyize tabi olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Katılanlar ... ve ...'nin sanık ...'in akrabası olan ...'in evinin karşısındaki boş arazide mahalleden arkadaşlarıyla birlikte alkol aldıkları, daha sonra almış oldukları alkolün etkisiyle tuvalet ihtiyaçlarını giderdikleri, bu sırada evinin balkonunda sanık ...'in de dahil olduğu misafirleriyle oturmakta olan Bülent'in rahatsız olarak aşağı inip katılanları uyarması üzerine aralarında kavga çıktığı, olayı gören sanık ...'in kavgaya dahil olarak bıçakla katılan ...'i karın sol alt kadrandan bir adet, sağ kürek kemiği üzerinde bir adet, 3. ve 4. kaburga aralığından bir adet, bel sol lomber bölgede dört adet olmak üzere toplam yedi adet kesici delici alet yarası olacak şekilde bıçakladığı, bunlardan sadece 3. ve 4. kaburga aralığında yer alan yaralanma hayati tehlikeye neden olmuşsa da sanığın katılanı hayati önem arz eden vücudunun üst bölgesinden 7 defa bıçaklamış olduğu, sanığın eylemi sonucu katılanın hayati tehlike geçirdiği anlaşılmakla tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 10/09/2018 tarih ve 2017/1155 (E), 2018/1045 (K) sayılı “istinaf başvurusunun kabulü ile CMK'nin 280/2. maddesi uyarınca yeniden yapılan yargılama sonucu kurulan mahkumiyet” hükmünün tüm dosya kapsamına göre hukuka uygun olduğu anlaşıldığından; sanık müdafiinin; mahkumiyete yeterli delil olmadığına, suç vasfına, meşru savunmaya, temel cezanın alt sınırdan belirlenmesi gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle, 5271 sayılı CMK’nin 302/1. maddesi gereğince isteme aykırı olarak TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ ile HÜKMÜN ONANMASINA,
Dosyanın, 28.02.2019 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun'un 8. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 304/1. maddesi gereğince “İstanbul 5. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilamının bir örneğinin ise İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere” Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 11.05.2022 gününde oy çokluğuyla karar verildi.
KARŞI OY

Olay tarihinde gece saat 21:00 sıralarında mağdurlar ... ve ...'ın bir kısım arkadaşları ile birlikte İstanbul Sultangazi mahallesinde meskuh mahalde alkol alıp eğlendikleri ve gürültü yaptıkları, içlerinden ...'nin çevreye açıktan küçük tuvaletini yaptığı, bu sırada evinin balkonunda kayınbiraderi sanık ... ve ailesi ile çay içmekte olan sanık ... 'nın bu durumdan rahatsız olarak evden çıkıp mağdurların yanına giderek hareketlerinin doğru olmadığını gürültü yapmamalarını çevrede ailelerin bulunduğunu ikaz etmesi üzerine mağdurlar ... ile ...'ın sanık ...'in üzerine yürüyerek onu darp etmeye başlamaları üzerine eniştesinin darp edildiğini gören sanık ...'in bıçakla kavgaya dahil olarak ...'yi BTM ile giderilemeyecek şekilde Mert'i ise hayati tehlike geçirecek derecede yaraladığı olayda;
Failin iç dünyasını ilgilendiren kastının belirlenmesinde dışa yansıyan olay öncesi, olay sırası ve sonrasındaki davranışları ölçü olarak alınmalıdır Yerleşik Yargısal kararlarda kast hareket ve netice ile fail arasındaki ruhsal bağ olarak tanımlanmakta kasten öldürmeye teşebbüs ve yaralama suçlarını birbirinden ayıran başlıca ölçüler ise mağdur ile fail arasındaki husumetin nedeni ve derecesi, failin suçta kullandığı saldırı aletinin niteliği, atış ve darbe sayısı ile mesafesi mağdurun vücudunda meydana getirilen yaraların yerleri niteliği ve sayıları hedef seçme olanağı olup olmadığı, olayın akışı ve nedeni failin işlemeyi kastettiği cürmün meydana gelmesine iradesi dışında bir engel bulunup bulunmadığı şeklinde sıralanmaktadır. Tüm bu olgular olayda değerlendirilip sanığın kastı belirlenmelidir.
Dosya içerisinde bulunan tüm deliller birlikte değerlendirildiğinde; taraflar arasında daha önceden tanışıklık bulunmadığı gibi öldürmeyi gerektirecek husumet de bulunmamaktadır.
Burada eniştesinin mağdurlar tarafından darp edildiğini gören sanığın evden aldığı bıçakla kavga yerine giderek eniştesi ...'i kurtarmak amacıyla kavgaya dahil olduğu ve ...'ı basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek şekilde yaraladığı yine ...'ü de tek darbesi hayati tehlikeye neden olacak şekilde birden fazla darbeyle yaraladığı, mobil (hareketli) halde bulunulan kavgada eniştesini korumak amacıyla bıçakla vuran sanığın mağdurun neresine vuracağını seçemeyeceği ve sadece bir darbenin hayati tehlikeye neden olduğu diğerlerinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şeklinde olduğu, sanıkların, mağdurların ve tanıkların beyanlarına göre sanığın bıçağı bırakarak eylemine beden yoluyla devam ettiği, öldürme kastı ile hareket etse bıçaklamaya devam edebileceği, hareketli kavga ortamında mağdurun hayati tehlike geçirecek şekilde yaralandığından bahisle eylemine devam etme imkanı varken devam etmemesi birlikte değerlendirildiğinde sanığn kastının yaralamaya yönelik olduğu açıktır.
Mahkemece iki mağdurdan biri olan ...'e karşı öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan hükmün, sanık ...'ın eyleminin tahrik altında kasten hayati tehlike geçirecek derecede yaralama suçunu oluşturacağı düşüncesinde olduğumdan kararın bu nedenle bozulması gerektiği gerekçesiyle sayın çoğunluğun onama kararına katılmıyorum.