Y A R G I T A Y İ L A M I

MAHKEMESİ : İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile fazla mesai ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalılar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesini ödenmeyen işçilik alacakları sebebi ile haklı olarak feshettiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile fazla çalışma alacağını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı ..., zamanaşımı ve husumet itirazında bulunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı .... güvenlik hizmetinin bankanın çalışma saatleri ile sınırlı olarak verildiğini, genel merkez dışındaki şubelerde gece güvenlik hizmeti verilmediğini ve davacı fazla çalışma yapmışsa karşılığının ödendiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesini fesihte haklı olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalılar vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma alacağının hesaplanması hususunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
İş sözleşmelerinde fazla çalışma ücretinin aylık ücrete dahil olduğu yönündeki kurallara sınırlı olarak değer verilmelidir. Dairemiz, iki yüz yetmiş saatle sınırlı olarak söz konusu hükümlerin geçerli olduğunu kabul etmektedir.
Fazla çalışmanın belirlenmesinde 4857 sayılı İş Kanunu"nun 68. maddesi uyarınca ara dinlenme sürelerinin dikkate alınması gerekir.
Somut olayda, davalı tarafından, davacının iş sözleşmesinde fazla çalışmanın ücrete dahil olduğuna dair hüküm bulunduğu savunulmasına rağmen, bu savunma üzerinde durulmadan sonuca gidildiği anlaşılmaktadır. Mahkemece davacının iş sözleşmesi celp edilmeli, fazla çalışmanın ücrete dahil olduğuna dair hüküm bulunması halinde, yıllık iki yüz yetmiş saat fazla çalışma süresi, yapılan hesaplamadan mahsup edilmelidir.
Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının 11.12.2006 - 14.11.2008 tarihleri arasında haftanın beş günü 08:00-20:00 saatleri arasında bir saat ara dinlenmesi ile çalıştığı ve haftada on saat fazla çalışma yaptığı; 15.11.2008-23.12.2012 tarihleri arasında ise haftanın beş günü 08:30-19:00 saatleri arasında bir saat ara dinlenmesi ile çalıştığı ve haftada beş saat fazla çalışma yaptığı kabul edilerek fazla çalışma alacağı hesaplanmıştır. Yargıtay Hukuk Genel Kurulu"nun Dairemizce de benimsenen uygulaması gereği günlük on bir saati aşan çalışmalardan bir buçuk saat ara dinlenmesi düşülmesi gerektiğinden; davacının 11.12.2006 - 14.11.2008 tarihleri arasında haftanın beş günü 08:00-20:00 saatleri arasındaki çalışması sebebiyle haftada yedi buçuk saat fazla çalışma yaptığı kabul edilmelidir. 15.11.2008 - 23.12.2012 tarihleri arasındaki çalışması bakımından ise; 08:30-19:00 saatleri arasında on buçuk saatlik bir süre olup bundan bir saat ara dinlenmesi düşüldüğünde; davacının günde dokuz buçuk saat ve haftada kırk yedi buçuk saat çalıştığı ve bunun iki buçuk saatinin fazla çalıma olduğu göz önünde bulundurularak sonuca gidilmelidir.
Davacının iş sözleşmesi celp edilip değerlendirilmeden ve ara dinlenme süreleri hususunda hatalı bilirkişi raporu esas alınarak sonuca gidilmesi isabetsiz olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 23.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.