Davacı, iş kazası sonucu malüliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Dava, iş kazası sonucu sürekli iş göremezliğe uğrayan davacının maddi ve manevi zararlarının giderilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece maddi tazminat isteminin feragat nedeniyle reddine,manevi tazminat isteminin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosyadaki bilgi ve belgelerden zararlandırıcı sigorta olayına maruz kalan işçinin, hazırlık işçisi olarak çalıştığı TTK da ,bir elinde poşet ve kürekle ahşap merdivenden yukarı çıkmak isterken merdiveni tutmakta olduğu sağ elinin boşalması sonucu düşerek kalçasından yaralandığı anlaşılmaktadır.
Mahkemece hükme esas alınan 16.10.2006 günlü bilirkişi raporunda; kaza nedeniyle kazalı işçinin %60 oranında kusurlu olduğu, %40 oranında kaçınılmazlık olgusunun kazanın oluşumunda etkili olduğu,davalı işverenin ise kusurunun bulunmadığı belirtilmiştir.
Hükme esas alınan bilirkişi raporunda işverenin kusursuzluğuna ilişkin olarak yapılan değerlendirmelerin dosya kapsamına uymadığı görülmektedir. İnsan yaşamının kutsallığı çerçevesinde işverenin, işçilerinin sağlığını ve iş güvenliğini sağlamak için gerekli olanı yapmak ve bu husustaki şartları sağlamak ve araçları noksansız bulundurmakla yükümlü olduğu İş Kanununun 77.maddesinin açık buyruğudur.Somut olayda davacının bir elinde poşet ve kürekle ahşap merdivenden yukarı çıkmak isterken yeterince dikkatli davranmayarak dengesini kaybettiği,merdivenden çıkarken en azından poşeti beline tesbit etmesi,böylelikle kürek tutan eli ile de merdivenden çıkarken destek alması gerektiği halde kendi güvenliğini almayarak kusurlu olduğu anlaşılmakta ise de işverenin alması gerekli tedbirlerin de bulunduğu ortadadır.
Oysa, hükme dayanak alınan bilirkişi raporunda; bilirkişilerin, İş Kanununun 77.maddesinin öngördüğü koşulları göz önünde tutarak ve özellikle işyerinin ve yapılan işin niteliğine göre, işyerinde davacının görev yaptığı alanlarda uygulanması gereken İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Tüzüğünün ilgili maddelerini incelemek suretiyle, işverenin, alması gerekli önlemlerin neler olduğu, hangi önlemleri aldığı, hangi önlemleri almadığı, alınan önlemlere işçinin uyup uymadığı gibi hususları ayrıntılı bir biçimde incelemek ve kusurun aidiyeti ve oranını hiç bir kuşku ve duraksamaya yer vermeyecek biçimde, saptamadıkları anlaşılmaktadır. Hal böyle olunca, kusur raporunun, İş Kanununun 77.maddesinin öngördüğü koşulları içerdiği giderek hükme dayanak alınacak nitelikte olduğu söylenemez.
Mahkemece yapılacak iş; İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği konularında uzman 3 kişilik bilirkişi kuruluna konuyu yeniden yukarıda açıklandığı biçimde inceletmek, verilen rapor dosyadaki bilgi ve belgelerle birlikte değerlendirilerek sonucuna göre karar vermekten ibarettir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın ve özellikle,inandırıcı güç ve nitelikte olmayan 77.maddenin öngördüğü koşulları içermeyen kusur raporunu hükme dayanak almak suretiyle yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, tarafların bu yöne ilişkin temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ:Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre tarafların manevi tazminatın miktarına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, temyiz harcının istek halinde taraflara iadesine, 20.09.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.
