Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2007/16644 Esas 2007/14741 Karar Sayılı İlamı

Davacı, meslek hastalığı sonucu  maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine   karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı  vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Dava, davacının  meslek hastalığı sonucu oluşan sürekli işgöremezlik  oranında  % 40.42  artış nedeniyle  manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Sigortalıda oluşan sürekli iş göremezlik oranının, sigortalıya bağlanan peşin sermaye değeri ile tazminatın miktarını doğrudan etkilediği söz götürmez. Bu nedenle, işçide oluşan sürekli iş göremezlik oranının hiçbir kuşku ve duraksamaya yer vermeksizin saptanması gerektiği açık-seçiktir.
506 sayılı Yasa"nın 109.maddesi uyarınca, Kurum hastanelerinden alınacak raporlar ile ilgilinin maluliyeti genel olarak belirlendikten sonra bu raporlara itiraz olunması halinde, Sosyal Sigortalar Yüksek Sağlık Kurulundan, Kurul raporuna itiraz halinde ise Adli Tıp Kurumunun ilgili İhtisas  Dairesi giderek Adli Tıp Genel Kurulundan alınacak raporlar ile maluliyet oranının hiçbir kuşku ve duraksamaya yer vermeyecek şekilde belirlenmesi gerektiği açıktır. Dairemizin, giderek Yartıgay"ın yerleşmiş görüşleri de bu doğrultudadır.
Somut olayda, davacının 05.03.2003 tarihinde maluliyet oranı % 42.58 olarak belirlenmişken TC Sağlık Bakanlığı Z. U. M. Göğüs ve Meslek Hastalıkları Hastanesi’nin 15.03.2007 tarihli  raporunda ise, davacının sürekli iş göremezlik oranının % 83 olduğu belirtilmiştir.
Yapılacak iş, 506 sayılı yasanın 109.maddesi uyarınca adı geçen hastaneden davacının 05.03.2003 tarihinde % 42.58 olarak belirlenen işgöremezlik oranının 2007 yılında % 83 oranına ulaşmasının tıbben olanaklı olup olmadığı konusunda, davalı tarafın  anılan rapora itirazı dikkate alınarak Kurum Yüksek Sağlık Kurulundan rapor alınması, bu rapora karşı somut verilere dayanan  bir itiraz olursa Adli Tıp Kurulundan rapor alınarak sonuca gidilmesi zorunludur.  Yasal prosedür işletilmeden yukarıda sözü edilen belge ile yetinerek yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya  aykırıdır.
O halde,  davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalının diğer temyiz  itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 20.09.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.