Yukarıda tarih ve numarası yazılı kararın temyizen tetkiki davacı (alacaklı)  vekili tarafından duruşmalı olarak istenmiş, mahkemece ilamında belirtildiği şekilde isteğin kısmen kabulüne  karar verilmiştir.Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi  tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan ve temyiz konusu hükme ilişkin dava, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesinde sayılı ve sınırlı olarak gösterilen hallerden hiçbirine uymadığından Yargıtay incelemesinin duruşmalı olarak yapılmasına ilişkin isteğin reddine karar verildikten sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Uyuşmazlık alacaklının İcra ve İflas Kanunu"nun 99. maddesine dayalı  olarak açtığı istihkak iddiasının reddine ilişkindir.
Dava konusu taşınır mallar 05.10.2004 tarihinde daha önce borçlu şirketin faaliyette bulunduğu adreste ve borçlu şirketin yetkilisi huzurunda haczedilmiştir.  İcra ve İflas Kanunu"nun 97/a maddesinde öngörülen mülkiyet karinesi borçlu dolayısıyla davacı alacaklı yararınadır. Karine aksinin üçüncü kişi tarafından kesin ve güçlü delille ispatı gerekir.İcra Müdürünün hatalı işlemi sonucu dava açma yükümlülüğünün alacaklıya bırakılması  ispat külfetinin yer değiştirmesine neden olmaz.
Davalı üçüncü kişi, işyerinin içindeki demirbaşları, yine aynı işyerinde faaliyet gösterip, 31.12.2003 tarihinde işyerini kapatıp daha sonra Romanya’ya çalışmaya giden eski sahibi dava dışı İmdat Berçin’den Bakırköy 32. Noterliği’nde düzenlenen 20.01.2004 tarih ve 2241 yevmiye nolu satış sözleşmesi ile devraldığını,İmdat Berçin’in burada bir yıla yakın faaliyet gösterdiğini, kendisinin işyerini kiraladığı sırada borçlunun burada faaliyette bulunmadığını savunmuştur.Haciz mahallinin önceden borçluya ait iken borcun doğumundan sonra dava dışı İmdat Berçin’e devredildiği, daha sonra da davalı üçüncü kişinin 16.01.2004 tarihinde aynı işyerinde faaliyete başladığı ve borçlu şirketin ortağı ve müdürü olan Dursun Kılıç’ın davalı üçüncü kişinin amcası olduğu anlaşılmaktadır. Bu  itibarla, somut olayda üstü örtülü ve danışıklı bir işyeri devri söz konusu olduğu açıktır. Yapılan (danışıklı) işyeri devri alacaklının haklarını etkilemez. Bir an için  işyeri devrinin  danışıklı olmadığı düşünülse dahi bu durumda da,  İcra ve İflas Kanunu"nun 44. madde koşullarına uygun işyeri devrinin yapıldığı iddia ve ispat edilemediği gibi Borçlar Kanunu"nun 179. maddesi gereğince devir alan üçüncü kişi devreden borçlunun borçlarından sorumludur.
Tüm bu maddi ve hukuki olgular karşısında davacı alacaklının  davasının kabulü gerekirken, aksi düşüncelerle reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı alacaklının bu yönleri amaçlayan  temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine,20.09.2007  gününde oybirliğiyle karar verildi.