Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2013/4908 Esas 2013/9855 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/4908
Karar No: 2013/9855
Karar Tarihi: 25.04.2013

Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2013/4908 Esas 2013/9855 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ödemiş 1. Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık karşılıksız yararlanma suçundan yargılanmıştır. Ancak, katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde beraat kararı verilmiştir. Bu nedenle, hüküm bozulmuş ve sanık hakkında ceza verilmemesi gerektiği kararlaştırılmıştır. Kararda, 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. Maddesinin 2. fıkrası hükümleri ile 1412 sayılı CMUK'un 322. Maddesi referans gösterilmiştir.

2. Ceza Dairesi 2013/4908 E. , 2013/9855 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 2 - 2012/311853
MAHKEMESİ : Ödemiş 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 09/10/2012
NUMARASI : 2012/593 (E) ve 2012/529 (K)
SUÇ : Karşılıksız yararlanma

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, 05.07.2012 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde beraat kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları ile tebliğnamedeki düşünce bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 25.04.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.