MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 30/09/2010 gününde verilen dilekçe ile maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 27/10/2010 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, haksız fiil nedeniyle uğranılan maddi zararın tazmini istemine ilişkindir.
Davacı dava dilekçesinde,boşandığı eşi olan davalının evlilik sürecinde kıskançlık gösterdiğini ve baskı ile işten çıkmasına neden olduğunu ileri sürerek,davalının bu eylemi nedeniyle uğradığı 15000 TL maddi zararın davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı, davacının işten ayrılması hususunda baskı yapmadığını,davacının kendi isteğiyle işten ayrıldığını savunmuş ve davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile davacının evlenme nedeniyle uğramış olduğu, bilirkişi tarafından hesaplanan 5.881.01 TL"lik maddi zararın davalıdan tahsiline dair verilen karar, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya kapsamından, davacının uğradığını iddia ettiği zararın meydana geldiği tarihlerde yaş itibariyle reşit olduğu anlaşılmaktadır. 1/1/2002 tarihinde yürürlüğe giren T.M.K."nun hükümlerine göre de davacının çalışmak için eşi olan davalıdan izin almasını gerektiren bir durum yoktur. Davacı her ne kadar davalı eşinin kıskançlık ve baskısıyla işten çıktığını iddia etmiş ise de; dinlenen tanık beyanlarından ve dosya kapsamındaki diğer bilgi ve belgelerden davacının yaşına, sosyal ve kültürel durumuna göre çalışma hayatını sürdürme hususunda gerekli çabayı göstermediği, bu konuda adli makamlara da herhangi bir müracaatta da bulunmadığı anlaşılmaktadır. Dolayısıyla tazminat isteminin dayanağını oluşturan davalının baskısı ve kıskanç tutumu tek başına davalının tazminat ödemesini gerektirecek nitelik ve yeterlilikte değildir. Davanın bu nedenle reddedilmesi gerekirken, yerinde olmayan gerekçeyle kabul edilmiş olması usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 28/02/2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.