Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2015/13326 Esas 2018/7023 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

Banka ve kredi kartlarının kötüye kullanma suçundan, sanıklar hakkında verilen mahkumiyet hükümleri, sanık ... müdafii ve sanık ... tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü,
Katılan ...’e ait dağıtım şirketinde kurye olarak çalışan sanık ...’in, suç tarihinde mağdur banka müşterilerine teslim edilmek üzere kendisine verilen kredi kartlarından 7 adedini müşterilere teslim edilmeden bilgilerini elde ederek, diğer sanık ...’in çalıştığı IQ Yayıncılık firmasının standından, kitap aldıklarına ilişkin mağdur banka müşterileri adına sözleşmeler düzenledikleri, ardından da sanık ...’in iş yerinde mağdur banka müşterilerine ait kart bilgileri kullanılarak mail order yöntemi ile toplam 11.050 TL harcama yapıldığı, sanıkların herhangi bir delile dayanmayan soyut savunmaları, katılan ve tanık anlatımları, banka yazısı ve tüm dosya kapsamından anlaşıldığından, sanıklar hakkında banka ve kredi kartlarının kötüye kullanma suçundan verilen mahkumiyet hükümlerinde her hangi bir isabetsizlik görülmemiştir.
Sanıkların eylemleri her bir banka müşterisine karşı ayrı ayrı banka ve kredi kartlarının kötüye kullanılması suçunu, ayrıca sanık ...’in çalıştığı firmaya karşı da hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediği anlaşılmasına rağmen aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanık ... müdafii ile sanık ...’in sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19/06/2007 tarih ve 2007/10-108 E., 2007/152 K. sayılı ilamında da belirtildiği gibi yasa koyucunun ayrıca adli para cezası öngördüğü suçlarda, hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlak surette adli para cezasının da alt sınırdan tayini gerektiği yönünde bir zorunluluk bulunmamakta ise de, yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının alt sınırın üzerinde “1.000 gün” olarak tayin edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafii ile sanık ...’in temyiz başvuruları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından adli para cezasına ilişkin sırasıyla "1.000 gün", “833 gün” ve “16.660 TL” terimlerinin tamamen çıkartılarak yerine, sırasıyla "5 gün", “4 gün” ve “80 TL” ibarelerinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23/10/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.