Mahkemesi : Asliye Hukuk Mahkemesi

Dava, maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün davalı ... avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, eldeki uyuşmazlıkta sınırlı yetki ile donatılmış iş mahkemeleri yerine genel mahkemelerin görevli olduğu, Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen kararın temyiz incelemesinin de Dairemizin işbölümü alanı içerisinde yer almadığı belirgin ise de dosyanın Hukuk İşbölümü İnceleme Kurulu tarafından gönderilmiş olması ve 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 60. maddesinin 3. fıkrasındaki, Kurul tarafından yapılan ön inceleme sonucunda verilen işbölümüne ilişkin kararın kesin olduğu yönündeki düzenleme karşısında Dairemizce temyiz denetimi yapılmış olup temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-) Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davalı Kurum vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-) Davalı Kurum tarafından 506 sayılı Kanun hükümleri gereğince davacı sigortalıya bağlanan malûllük aylığının, yapılan kontrol muayenesi sonunda çalışma gücünün 2/3 oranında yitirilmediği gerekçesiyle kesilmesi üzerine açılan ilk davada çalışma gücünden üçte iki oranında kayıp olgusunun varlığı belirlenerek aylığın kesilme tarihi itibarıyla yeniden bağlanmasına karar verildiği, anılan hüküm kesinleştikten sonra sigortalı tarafından açılan işbu davada Kurumca haksız işlem gerçekleştirildiği ileri sürülerek maddi ve manevi tazminat isteminde bulunulduğu, yargılama aşamasında yaşamını yitiren sigortalının anne ve babası tarafından davanın sürdürüldüğü belirgindir.
Davanın yasal dayanaklarından olan 818 sayılı Borçlar Kanununun 46. maddesinde, bedensel bir zarara uğrayan kimsenin, tamamen veya kısmen çalışma gücünü yitirmesinden ve ileride iktisadi olarak karşılaşacağı yoksunluktan doğan zarar ve ziyanını ve tüm giderlerini isteyebileceği, 47. maddesinde, hakimin, özel durumları dikkate alarak bedensel zarara uğrayan kimseye manevi zarar karşılığı olarak adalete uygun bir tazminat ödenmesine karar verebileceği, 49/1. maddesinde, kişilik hakkı hukuka aykırı olarak saldırıya uğrayan kişinin, uğradığı manevi zarara karşılık manevi tazminat olarak bir miktar para ödenmesini dava edebileceği hüküm altına alınmış, 22.06.1966 gün ve 7/7 sayılı Yargıtay İçtihadı Birileştirme Kararı’nda, zarara uğrayanda meydana gelen elem ve ruhsal acıyı dindirmek veya azaltmak, onda huzur ve tatmin duygusu oluşturmak amacıyla zarar görene ödenmesi gereken bir miktar paradan ibaret olan manevi tazminatın ilkeleri açıklanmış olup inceleme konusu davada gerçekleşen somut olayda manevi tazminat koşullarının gerçekleşmediği açıktır.
Bu maddi ve hukuki olgular göz önünde bulundurulmaksızın, mahkemece yanılgılı değerlendirme sonucu manevi tazminat isteminin kısmen kabulüne karar verilmesi, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
S O N U Ç : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 11.02.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.