Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK"nın 231/11. maddesi uyarınca açıklanan TCK"nın 89/4, 62,
53/1. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Taksirle yaralama suçundan sanık hakkında yapılan yargılama sonucunda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 89/4, 62. maddeleri gereğince 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası uyarınca 5 yıllık denetim süresine tâbi tutulmasına dair Ümraniye 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 12/04/2012 tarihli ve 2010/402 esas 2012/935 karar sayılı kararının 11/07/2012 tarihinde kesinleşmesini müteakip sanığın denetim süresi içerisinde 06/11/2013 tarihinde kasten yaralama ve hakaret suçlarını işlediği ve İstanbul Anadolu 2. Sulh Ceza Mahkemesinin bu suçlardan sanığın 1.500 TL ve 740 TL adli para cezası ile kesin olarak cezalandırılmasına karar verdiği, ihbar üzerine dosya yeniden ele alınarak önceki hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına dair İstanbul Anadolu 33.Asliye Ceza Mahkemesi’nin 16.12.2015 tarihli, 2014/260 esas, 2015/651 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi;
Olay tarihinde, sanık, idaresindeki otomobil ile yerleşim yerinde gece vakti seyir halindeyken kavşağa geldiğinde sola dönüş yaptığı sırada karşı yönden gelen motosiklete çarpması sonucu motosiklet sürücüsü ve aracındaki yolcunun basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralandığı, kaza tespit tutanağı ve trafik bilirkişi raporu ile sanığın asli kusurlu olarak kazaya sebebiyet verdiğinin tespit ve kabul edildiği olayda, sanık hakkında temel ceza tayin edilirken alt sınırdan bir miktar uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmaması nedeniyle bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sair temyiz itirazlarının reddine,ancak;
TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden, sanık hakkında anılan madde ile hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 4. bendinde yer alan TCK"nın 53/1. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün hükümden çıkarılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16.06.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.