Mala zarar verme - hakaret - tehdit - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/4229 Esas 2020/4175 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/4229
Karar No: 2020/4175
Karar Tarihi: 16.03.2020

Mala zarar verme - hakaret - tehdit - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/4229 Esas 2020/4175 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık, mala zarar verme, hakaret ve tehdit suçlarından mahkumiyet kararı aldı. Ancak, yeni yürürlüğe giren ceza muhakemesi kanunu ile bazı kanunlarda yapılan değişiklikler kapsamında, mala zarar verme suçu uzlaşma kapsamına alındığından, sanıkla bu suç yönünden uzlaşma önerisi yapılması gerektiği belirtildi. Hakaret suçunda ise uzlaşma önerisinde bulunulması gerektiği ancak, CMK'nın uzlaşma hükümlerine yer verdiği sırada yapılan hakaret suçununun bu kapsama girmemesi nedeniyle öneri yapılamadığı ifade edildi. Ayrıca, tehdit suçu da uzlaşma kapsamına alınmıştır, bu nedenle de tehdit suçuna yönelik uzlaşma önerisi yapılması gereklidir. CMK'nın 2. ve 7. maddeleri uyarınca, atılı suçlar yönünden 6763 sayılı kanunun 35. maddesi ile değiştirilen CMK'nın 253. maddesinde belirtilen esas ve usule göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği ifade edildi. Bu nedenle, yapılan tüm değerlendirmeler sonucunda karar bozuldu ve sanık hakkındaki hukuki durumu tekrar değerlendirilecek. Kanun maddeleri olarak; 5237 say

13. Ceza Dairesi 2020/4229 E. , 2020/4175 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Mala zarar verme, hakaret, tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 3. fıkrasında yer alan ""etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile"" ibaresinin madde metninden çıkarıldığı, 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi uyarınca; ""Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur."" hükmü de gözetilerek sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK"nın 151. maddesinde tanımı yapılan mala zarar verme suçunun uzlaşma kapsamına alındığı, aynı yasanın 125/1. maddesinde düzenlenen hakaret suçu yönünden ise uzlaşma önerisinin yapıldığı tarihte 5271 sayılı CMK’nın 253/3. maddesinde engel bulunduğu gözetilerek yeni düzenleme karşısında sanığa hakaret suçu yönünden de uzlaşma önerisinde bulunulması gerektiği, yine aynı Kanun"un 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK"nın 106/1. maddesinde tanımı yapılan tehdit suçunun da uzlaşma kapsamına alındığı, bu suçlar yönünden uzlaşma önerisinde bulunulması gerektiği anlaşılmış olmakla; TCK"nın 2. ve 7. maddeleri de gözetilerek, atılı suçlar yönünden 6763 sayılı Kanun"un 35. maddesi ile değişik CMK"nın 254. maddesi uyarınca aynı kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usule göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin açıklanan nedenle 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 16.03.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.