MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Tasarlayarak öldürme
HÜKÜM : 1- a- Sanık ..."ın hakkında; tasarlayarak kasten öldürme suçunu işlediği iddiası ile TCK"nin 82/1.a, 39/2-a hükümleri uygulanarak cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmış ise de, sanığın üzerine atılı suçu işlediğine dair her türlü şüpheden uzak, kesin, yeterli ve inandırıcı delil elde edilemediğinden; bu nedenle yüklenen suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmaması nedeniyle CMK’nin 223/2-e maddesi gereğince beraatine,
b- Sanık ..."ın ..."ı tasarlayarak öldürmek suçundan TCK"nin 82/1-a, 53, 63. maddeleri uyarınca ağırlaştırılmış müebbet hapis cezasına dair Batman 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 2016/212 esas, 2018/345 karar sayılı hükmüne yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi,
2- Batman 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 11/10/2018 tarih ve E.2016/212-K.2018/345 sayılı kararının CMK"nin 280/2. maddesi uyarınca sanık ... hakkındaki mahkumiyet hükmü yönünden ortadan kaldırılmasına,
Sanık ..."ın ..."ı tasarlayarak öldürmek suçundan TCK"nin 82/1-a, 53/1-2-3, 63. maddeler uyarınca ağırlaştırılmış müebbet hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Sanık ... müdafiinin süresinden sonra olan duruşmalı inceleme talebinin CMK’nin 291. maddesi uyarınca reddine karar verilmiştir.
Sanık ... hakkında maktul ...’a yönelik nitelikli kasten öldürme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne, sanık ... hakkında bu suça yardım etme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ve sanık ... hakkkında bu suça yardım etme suçundan verilen beraat kararına karşı istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin duruşma açmak ve sanık ... hakkında kurulan önceki hükmü kaldırıp, maktul ...’a yönelik nitelikli kasten öldürme suçuna doğrudan iştirak ettiği gerekçesiyle hakkında yeniden mahkumiyet hükmü kurmak ve diğer sanıklar hakkında ise yapılan istinaf başvurularını esastan red etmek suretiyle verdiği 27.05.2019 gün, 2018/134 E. ve 2019/1125 K. sayılı kararına ilişkin; sanık ... müdafinin 28.05.2019 tarihli gerekçe ihtiva etmeyen dilekçe ile temyiz talebinde bulunarak gerekçeli kararın tarafına tebliğ edilmesini belirttiği, gerekçeli kararın usulüne uygun olarak elektronik posta ile sanık müdafine 29.06.2019 tarihinde tebliğ edildiği fakat yedi günlük yasal süre geçtikten sonra 12.11.2019 tarihinde gerekçe ihtiva eder temyiz dilekçesinin verildiği anlaşılmakla, CMK"nin 298. maddesi uyarınca sanık ... müdafiinin temyiz istemlerinin REDDİNE karar verilerek, o yer Cumhuriyet savcısının, sanık ... müdafinin, katılan ... vekilinin ve katılan ... vekilinin yasal süresi içerisinde yapmış oldukları temyiz talepleri ile sınırlı olarak yapılan incelemede;
Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin, 27.05.2019 gün, 2018/134 E. ve 2019/1125 K. sayılı kararında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, o yer Cumhuriyet savcısının; sanık ...’in suça yardım eden olarak iştirak ettiğine ve bu nedenle TCK’nin 39. maddesi uyarınca sorumlu tutulması gerekirken hakkında TCK’nin 37. maddesinin uygulanması nedeniyle fazla ceza tayin olunduğuna, sanık ... müdafinin; eyleme iştirak edilmediğine, beraat kararı verilmesi gerektiğine, savunma hakkının kısıtlandığına, haksız tahrik indirimi uygulanması gerektiğine, suç vasfının hatalı tayin edildiğine yönelen, katılan ... vekilinin; beraat eden sanık ... hakkında mahkumiyete yeter delil bulunduğuna yönelen ve yine katılan ... vekilinin; beraat eden sanık ... hakkında mahkumiyete yeter delil bulunduğuna yönelen temyiz itirazları yerinde görülmediğinden, temyiz başvurularının 5271 sayılı CMK’nin 302/1. maddesi uyarınca tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak ESASTAN REDDİNE, aynı Kanunun 304/1. maddesi uyarınca dosyanın Batman 1. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilamının bir örneğinin Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, hükmolunan ceza miktarına
ve tutuklulukta geçen süreye göre tahliye taleplerinin reddine, Üye ...’in sanık ... müdafiinin temyizi yönünden dosyanın esastan incelenmesi gerektiğine dair karşı oyu ve oy çokluğu ile 23.06.2020 gününde karar verildi.


KARŞI OY:

Sanık ... müdafiinin yasal süresi içinde verdiği temyiz dilekçesinin yasal süresinde verilmiş geçerli bir temyiz dilekçesi olduğunu düşündüğümden bu sanığın temyiz talebini reddeden Dairemizin çoğunluk görüşüne katılmıyorum.
Şöyle ki;
5271 sayılı CMK"de olağan kanun yolları başlığı altında yer alan 294/1.md: Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır, 295.md: Temyiz başvurusunda temyiz nedenleri gösterilmemişse temyiz başvurusu için belirlenen sürenin bitmesinden veya gerekçeli kararın tebliğinden itibaren yedi gün içinde hükmü temyiz olunan bölge adliye mahkemesine bu nedenleri içeren bir ek dilekçe verilir. Cumhuriyet savcısı temyiz dilekçesinde, temyiz isteğinin sanığın yararına veya aleyhine olduğunu açıkça belirtir, 298. md: Yargıtay...... ya da temyiz dilekçesinin temyiz sebeplerini içermediğini saptarsa temyiz istemini reddeder, 301 md: Yargıtay yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında inceleme yapar şeklinde düzenlemeler yapılmakla Bölge Adliye Mahkemelerinden geçerek Yargıtay incelemesine tabi olan dosyalarda temyizin ancak temyiz dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak yapılabileceğini düzenlemiştir.
Yine 5271 sayılı CMK"de olağanüstü kanun yolları başlığı altında 5271 sayılı CMK"nin 308. maddesinde Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısının itiraz yetkisini düzenlemiştir.
CMK"nin 308. md: Yargıtay ceza dairelerinden birinin kararına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı, re"sen veya istem üzerine, ilâmın kendisine verildiği tarihten itibaren otuz gün içinde Ceza Genel Kuruluna itiraz edebilir. Sanığın lehine itirazda süre aranmaz.
İtiraz üzerine dosya, kararına itiraz edilen daireye gönderilir.
Daire, mümkün olan en kısa sürede itirazı inceler ve yerinde görürse kararını düzeltir; görmezse dosyayı Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderir.
5271 sayılı CMK"nin 232. maddesinin başlığında hükmün gerekçesi ve hüküm fıkrasının içereceği hususlar düzenlenmiş olup CMK"nin 232/6. fıkrasında; Hüküm fıkrasında, 223"üncü maddeye göre verilen kararın ne olduğunun, uygulanan kanun maddelerinin, verilen ceza miktarının, kanun yollarına başvurma ve tazminat isteme olanağının bulunup bulunmadığının, başvuru olanağı varsa süresi ve merciinin tereddüde yer vermeyecek şekilde açıkça gösterilmesi gerekir. şeklinde düzenlenmiştir.
Yargıtay Ceza Genel Kurulumuzun kendisine itirazen gelen bir dosyada sadece itiraz sebepleriyle sınırlı kalmayıp dosyada bulunan Yasaya aykırılıkların tamamını re"sen inceleyip bu hususlarda kararlar verdiği bilinmektedir.
Görüldüğü üzere aynı yasada olağan kanun yollarından temyiz yolunda temyiz davasını açan sanık veya katılan tarafın veya müdafilerinin dilekçesinde sebep bildirme zorunluluğu getirilmiş (CMK"nin 294/1) sebepten yoksun sadece kendi aleyhine verilen karara karşı temyiz hakkının kullandığını yasal süreleri içerisinde yargı merciine bildiren ve kararı davaya temyiz ediyorum diyen tarafın talebinin ise temyiz sebebi içermemesi nedeniyle reddolunacağını yasa koyucu hüküm altına almıştır. (CMK 298. md.)
Yasa koyucu CMK"nin 232/6. maddesinde kararı veren mahkemenin hükmünde bu karara karşı yasa yollarının neler olduğunu süresini ve merciini tereddüte mahal vermeyecek şekilde kararında belirtmesi gerektiğini belirtmiş ancak bu düzenlemeden daha sonra yürürlüğe giren mevzuatla mahkeme kararlarının temyizinin sebep içermesi gerektiği sebepsiz temyizin geçerli olmayacağı öngörülemediğinden olacak ki mahkemenin kararında temyiz sebebinin de dilekçede bulunması gerektiğini mahkemenin kararında bildirilmesi yasada düzenlenmemiştir. Uygulamada da böyle bir bildirim yapılmamaktadır.
CMK"deki temyiz sebebi ile bağlılık ilkesi uygulanacak ise temyiz sebebi bildirilmeden yapılan temyizlerin geçersiz sayılacağını ve hak kayıplarının yaşanabileceğini açıkça gören yargı mercilerinin bunun CMK"nin 232/6. md gereği davanın taraflarına kısa kararın son kısmında açıkça bildirilmesinin yasanın zorunlu bir sonucu olduğunu düşünmekle beraber yürürlükte olan mevzuat gözönüne alındığında herhangi bir hukuk eğitimi almayan ve ceza davasına taraf olan kişinin veya ilgili tarafın avukatının istinaf mahkemelerinden aleyhine çıktığını düşündüğü kararı sebep bildirmeksizin süresinde temyiz etse dahi bu temyizin yargıtay dairesince reddolunacağı ancak Yargıtay Cumhuriyet Savcısının ilgili Yargıtay Dairesinin kararına karşı Yargıtay Ceza Genel Kuruluna itiraz etme hakkını kullanırken hiçbir sebep bildirmek zorunda olmadığı bununda vatandaşın aleyhine olarak 1982 Anayasasının 10, 11, 36, 90 md. ile Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6 ve 10. maddelerinde karşılıklarını bulan kanun önünde eşitlik ve silahların eşitliği ilkelerine aykırılık teşkil ettiğini, yasal düzenlemelerin millet adna TBMM tarafından yapıldığını ancak bunların ilahi metinler olmayıp uygulayıcılar tarafından eksik, yanlış veya hakkaniyete aykırı olanlar var ise bunların belirlenip düzeltilmesinin de yasalarda düzenlendiği, usuli bir düzenlemeyi bilemediği için yasal süresi içerisinde temyiz dilekçesini sebep bildirmeden veren davanın tarafı veya taraf avukatının temyiz talebinin usul hükmü gereği sebep bildirilmediği düşüncesi ile reddolunmasının hukuki ve vicdani olmadığını sadece kanuni olduğunu ancak hakimin görevinin kanunu değil hukuku uygulamak olduğunu düşündüğümden Ceza Muhakemesinin odak noktası sayılan maddi gerçeğin ortaya çıkmasını engelleyecek mahiyetteki bu usul hükümlerinin davaya konu olaya uygulanması yerine öncelikle bu hükümlerin 1982 Anayasasına aykırılığı düşüncesi ile Anayasa mahkemesine iptal talebi ile gidilmesi bu kabul edilmeyecek ise Yargıtay dairemiz tarafından CMK"de sanık lehine kıyasın yasak olmadığı dikkate alınarak CMK"nin 294/1. madde hükmündeki sebeple bağlılık kuralının CMK"nin 308. maddesindeki sebep bildirmenin zorunlu olmadığı şeklinde yorumlanması gerektiği ve sebep bildirilmese ve hatta taraf müdafii tarafından verilse dahi temyizen incelenme iradesinin belirlenebildiği dosyaların usule aykırılık nedeniyle reddedilip toplumun adalete,devlete,hukuka olan inancının sarsılmasını önlemek ve ihkakı hak yolunun açılmasının önüne de geçmek gerektiği düşüncesi ve gerekçesi ile çoğunluğun kanaatine usul yönünden muhalifim. Saygılarımla.