MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 02/09/2003 gününde verilen dilekçe ile maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 18/03/2010 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı ve davalı vekilleri taraflarından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının diğer temyiz itirazları eddedilmelidir.
2-Davacının temyizine gelince;
Dava,Trafik Kazası nedenine dayalı maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.Yerel mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen karar davacı ... vekili ve davalı ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Yerel mahkemece, her ne kadar davacı vekili aktüerya uzmanınca belirlenen maddi tazminat üzerinden dava değerini ıslah etmiş ise de dava konusu olayın 15.08.2001 tarihinde gerçekleştiği, fazlaya ilişkin haklar saklı tutularak 03.09.2003 tarihinde harcının yatırılarak dava açıldığı, ıslah talebinin ise 10.03.2010 tarihinde yapıldığı,olay tarihi ile ıslah tarihi arasında davalının üzerine atılı suçun tabi olduğu ceza zamanaşımı süresinin dolduğu ve davalı tarafça zamanaşımı def"inde bulunulduğu gerekçesiyle ıslah dilekçesinin reddine karar verilmiştir.
Dava konusu zararlandırıcı eylem 15.08.2001 tarihinde meydana gelmiş, davacının maluliyetini belirleyen Adli Tıp Kurumu raporu 28.01.2009 tarihinde düzenlenmiş olmakla birlikte 23.06.2009 günlü oturumda taraf vekillerine okunduğu, davacı tarafın ıslah dilekçesini 10.03.2010 tarihinde verdiği ve aynı tarihte ıslah harcını yatırdığı anlaşılmaktadır.
Şu durumda Karayolları Trafik Kanunu’nun 109.maddesinde düzenlenen 2 ve 10 yıllık zamanaşımı süreleri dolmamıştır. Bu nedenle ıslah ile istenen birim yönünden zamanaşımı yönünden red kararı doğru olmayıp kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda [2] sayılı bentte gösterilen nedenle davacı yararına BOZULMASINA; davalının temyiz itirazlarının [1] sayılı bentte gösterilen nedenlerle reddine ve temyiz eden davacıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 27/02/2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.