Davacı , davalıya ait işyerinde 01.07.1994-15.07.2005 tarihleri arasında kesintisiz olarak çalıştığının tesbitiyle, işçilik alacağının tahsiline  karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, mahkemenin  görevsizliğine  karar vermiştir.
Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi  tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Davacı davalı şirkette  1.7.1994-15.7.2005 tarihleri  arasında şöför, inşaat işi ve şirkete ait tarım  işinde ekim biçim   gübreleme hizmetlerinde kesintisiz çalıştığının tesbiti ile son 15 günlük işçilik  alacağının ödetilmesini istemiştir.
Mahkemece  davacının işinin " tarım işi" olduğundan bahisle mahkemenin görevsizliğine dosyanın görevli  Lüleburgaz  Asliye Hukuk Mahkemesine  gönderilmesine  karar verilmiştir.
Bilindiği gibi 506 sayılı Yasa"nın 3.maddesinde tarım işine istisna teşkil eden çalışmalar bendler halinde sayılmıştır. Buna göre 506 sayılı Yasa"nın 3/1-A maddesinin (a) bendinde yazılı olan; kamu sektörüne ait tarım ve orman işlerinde ücretle, (b) bendinde özel sektöre ait tarım ve orman işlerinden ücretli ve sürekli olarak, (c) bendinde tarım sanatlarına ait işlerde, (d) bendinde tarım işyerlerinde yapılan ve tarım işlerinden sayılmayan işlerde, (e) bendinde ise tarım işyeri sayılmayan işyerlerinin park, bahçe ve fidanlık ve benzeri işlerinde çalışanlar hariç olmak üzere tarım işinde çalışanlar 506 sayılı Yasa kapsamında sigortalı sayılmazlar.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden davalı işyerinden 15.6.1997 ve 4.8.2004 tarihlerinde davacıya ait işe giriş  bildirgeleri verildiği ve SSK"na  1997, 1998, 1999, 2000, 2001, 2002, 2004, 2005 yıllarında bildirimler olduğu  bu  bildirimlerden yapılan işin 506 sayılı Yasa"nın 3. maddesinde sayılan tarım işine istisna  teşkil eden işlerden olduğunun  gerek işverenin gerekse SSK"nun kabulünde bulunduğu,  tanık ifadelerinden de yapılan işin hem  şöförlük hemde   çiftçiliğin  tüm işlerinde çalıştığı şeklinde cerayan ettiği anlaşılmaktadır.  Mahkemece işin esasına girilerek istem hakkında olumlu veya olumsuz bir  karar verilmesi gerekirken  görevsizlik kararı verilmesi usul   ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.    
O halde, davacının  bu yönleri amaçlayan  temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 17.9.2007   gününde oybirliğiyle karar verildi.