Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2011/466 Esas 2012/2914 Karar Sayılı İlamı

4. Hukuk Dairesi
Esas No: 2011/466
Karar No: 2012/2914
Karar Tarihi: 27.02.2012

Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2011/466 Esas 2012/2914 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı tarafınca davalıya yönelik olarak kasten yaralama nedenine dayalı manevi tazminat istemiyle açılan dava kısmen kabul edilmiştir. Davalı taraf karara karşı itiraz etmiş olup, Yargıtay tarafından yapılan incelemenin sonucunda manevi tazminat miktarının yüksek olduğu tespit edilmiştir. Bu nedenle karar bozulmuştur ve davacı yararına daha düşük bir manevi tazminat miktarının belirlenmesi istenmiştir. Hüküm, Borçlar Kanunu'nun 47. ve 49. maddelerine dayandırılmıştır. 47. madde, hak sahibine verilmesi kararlaştırılan manevi tazminatın adalete uygun olmasını gerektirirken, 49. madde, kişilik hakları hukuka aykırı olarak saldırıya uğrayan kimselerin manevi tazminat isteyebileceğini belirtmektedir. Hüküm verirken saldırı olayının özelliği yanı sıra tarafların sıfatlarını, işgal ettikleri makamları ve diğer sosyal ve ekonomik durumlarını da dikkate alınmalıdır. Kararın bozulma nedeni, tazminat miktarının yüksek olması ve davacı yararına daha düşük bir manevi tazminat miktarının belirlenmesi gerektiğidir.

4. Hukuk Dairesi 2011/466 E. , 2012/2914 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... vd. tarafından, davalı ... aleyhine 17/04/2007 gününde verilen dilekçe ile maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 04/11/2010 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2- Diğer temyiz itirazlarına gelince,
Dava, kasten yaralama nedenine dayalı manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece; davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir
Borçlar Kanununun 47.maddesi hükmüne göre hâkimin özel halleri göz önünde tutarak manevi zarar adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği para tutarının adalete uygun olması gerekir. Yine Borçlar Kanununun 49.maddesine göre, kişilik hakları hukuka aykırı olarak saldırıya uğrayan kimse manevi tazminata hükmedilmesini isteyebilir. Hâkim manevi tazminatın miktarını tayin ederken saldırı teşkil eden eylem ve olayın özelliği yanında tarafların sıfatını, işgal ettikleri makamı ve diğer sosyal ve ekonomik durumlarını da dikkate almalıdır. Hükmedilecek bu para zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir fonksiyonu olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi mamelek hukukuna ilişkin bir zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Kanunun takdir hakkı verdiği hususlarda hâkimin hak ve nesafetle hüküm vereceği Medeni Kanunun 4.Maddesinde belirtilmiştir. Takdir edilecek miktar, mevcut halde elde edilmek istenilen tatmin duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır.
Davaya konu olayda, olayın gelişimi,ceza dosyası kapsamı ve yukarıdaki ilkeler dikkate alındığında mahkemece hükmedilen manevi tazminat miktarı yüksektir. Davacı yararına daha alt düzeyde manevi tazminata hükmedilmelidir. Bu nedenle kararın bozulması gerekir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) sayılı bentte gösterilen nedenle BOZULMASINA diğer temyiz itirazlarının (1) sayılı bentte gösterilen nedenlerle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 27/02/2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.