Danıştay 4. Daire 2016/12514 Esas 2020/5289 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/12514
Karar No : 2020/5289

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Lojistik Anonim Şirketi
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, sahte fatura kullandığından bahisle vergi inceleme raporuna istinaden re'sen tarh edilen 2012/4 ila 8 dönemleri vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi ile kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; davacıya fatura düzenleyen … Vergi Dairesi mükellefi …Etiket ve Matbaa San. ve Tic. Ltd. Şti. hakkında düzenlenen vergi tekniği raporundaki tespitlerden düzenlediği faturaların sahte olduğu ortaya konulamadığından söz konusu faturalar nedeniyle yapılan cezalı tarhiyatlarda ve kesilen özel usulsüzlük cezasında hukuka uygunluk bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare tarafından, sahte belge kullanımı yönünden incelenen davacı hakkında düzenlenen vergi inceleme raporu ile davacının uyuşmazlık konusu tarhiyata neden olan sahte faturaları alarak defterlerine kaydettiği ve faturalarda yer alan katma değer vergilerini indirim konusu yaptığı hususlarının somut tespitlerle ortaya konulduğu, gerçek bir mal teslimi ve hizmet ifası olmaksızın katma değer vergisi indiriminden yararlanılmasının mümkün olmadığı, dolayısıyla yapılan cezalı tarhiyatlarda ve kesilen cezada hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2.Temyize konu … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3.Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4.Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
5.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 08/12/2020 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.


(X) KARŞI OY :
Davacı şirket adına fatura düzenleyen … Vergi Dairesi Müdürlüğü mükellefi … Etiket ve Matbaa San. Tic. Ltd. Şti. hakkında tanzim edilen 25.07.2013 gün ve 2013-A-3642/43 sayılı vergi tekniği raporunda, 13.05.2008 tarihli yoklamada işyerinin kiralanmak suretiyle kullanıldığı, 2 işçisinin olduğu, etiket imalatı ve matbaa faaliyetinde bulunduğu, demirbaş olarak 3 masa, 3 koltuk, 3 bilgisayar, 1 yaldız makinesi, 1 tipo makine olduğu, 01.03.2012 tarihli yoklamada şirket ortaklarının olmadığı, çalışanı ile görüşüldüğü, adreste halen faaliyetinin devam ettiği, işyerinde 2-3 çalışanının olduğu, işyerinin 60 m2 olduğu ve kiralanmak suretiyle kullanıldığı, mükellefin verdiği KDV beyanlarından KDV matrahlarının yüksek olduğu, bunun yanında indirilecek KDVnin de yüksek olduğu, bu şekilde yüksek cirolar yapılmasına rağmen bir çok dönemde ödenecek KDV çıkmadığı, mükellefin alım yaptığı firmaların bir çoğunun hakkında sahte belge düzenlemekten vergi tekniği raporu olduğu, mükellefin 2010 hesap dönemindeki Sahte Belge düzenleyicisi olarak tespit edilen ve haklarında vergi tekniği raporu bulunan mükelleflerden 1.420.168,23 TL tutarında sahte belgelerle, 6.650,00 TL tutarındaki alışını da özel esaslar kapsamına alınmış mükelleften temin ettiği, 2010 hesap döneminde 1.583.245,03TL tutarında alım gerçekleştirdiği, toplam olarak alımlarının %91 inin hakkında olumsuz tespit bulunan mükelleflerden olduğu, şirket yetkilisinin ifadesinde; almış olduğu faturaların büyük çoğunluğunun sahte olması ile bir bilgisinin olmadığı, … ve …olan satışlarının gerçek olduğunu, ilgili firmalardan hala alacaklarının bulunduğunu, …Matbaacılıkta 1999'dan 2005 yılına kadar ustabaşılık yaptığı, sonra kendi işyerini kurduğunu, fasan olarak onların işlerini yaptığını, … Matbaacılıktan ödemeleri aksadığı için icralık olduğunu, … Etiketin de iş bağlayacağını belirterek karından borçları düşeceğini belirttiğini fakat tekrar ulaşılamadığı, alacaklarını tahsil edemediğini belirttiği, sonuç olarak mükellefin belirtilen şekilde iş hacmini mevcut teknik donanım, çalışan, başkaca işyeri ve deposu olmaksızın gerçekleştiremeyeceği, mükellefin vergi borçlarını ödemediği, rapor tarihi itibariyle 331.855,43 TL, 13.971.78 vadesi gelmiş, 13.971.78 TL vadesi gelmemiş borcu olduğu, bunu ödemediği, mükellefin çeşitli dönemlerde 2-3 işçisinin olduğu, bunlara ilişkin ödenecek vergilerin bir kısmının ödenmediği, mükellefin 6111 sayılı Kanundan yararlandığını bildirmesine rağmen buna ilişkin taksitlerin ödenmediğini belirterek raporun sonuç kısmında; adı geçen mükellefin düzenlediği tüm faturaların sahte olduğu sonucuna varıldığı belirtilmiştir.
Yukarıda belirtilen tespitlerin bir bütün halinde değerlendirilmesinden, anılan mükellefler tarafından davacıya düzenlenen faturaların gerçek bir mal teslimi veya hizmet ifasına dayanmadığı sonucuna ulaşıldığından, temyize konu Vergi Mahkemesi kararının bozulması gerektiği görüşüyle çoğunluk kararına katılmıyoruz.