Danıştay 13. Daire 2019/3930 Esas 2020/3570 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ONÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No:2019/3930
Karar No:2020/3570

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Fonu (Fon)
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi ... İdari Dava Dairesi'nin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, Fon alacağının tahsili amacıyla düzenlenen … tarih ve … sayılı, 1.014.441,00-TL tutarlı ödeme emrinin iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... İdare Mahkemesi'nce verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararda; dava konusu ödeme emrine konu alacağın 31/03/2015 tarihine kadar yapılan tahsilatlar mahsup edildikten sonra hesaplandığı, ödeme emrinin tanzim edildiği 25/12/2015 tarihine kadar Fon tarafından Finansal Yeniden Yapılandırma Sözleşmesi'nden (FYYS) kaynaklanan alacak dolayısıyla yapılan tahsilatların mahsup edilmesi gerektiği sonucuna varıldığından, dava konusu ödeme emrinde hukuka uygunluk bulunmadığı sonucuna varılmıştır.
Belirtilen gerekçelerle hukuka aykırı bulunan dava konusu işlemin iptaline karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: … Bölge İdare Mahkemesi ... İdari Dava Dairesi'nce; Dairemizin 07/05/2019 tarih ve E:2018/1344, K:2019/1587 sayılı bozma kararına uyularak, 31/12/2001 tarihinde Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası tarafından belirlenen gösterge niteliğindeki kurlar arasında 1-ABD Dolarının, "Döviz Alış: 1,446,638, Döviz Satış: 1,453,615, Efektif Alış: 1,445,625, Efektif Satış: 1,455,795" olarak belirlendiği, 118.716,00-ABD Dolarının, Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası tarafından belirlenen döviz alış tutarıyla çarpılması neticesinde (1,446,638X118.716) 171.739,07-TL, döviz satış tutarıyla çarpılması neticesinde ise, (1,453,615X118.716) 172.567,35-TL olarak sonuçlandığı görüldüğünden davalı idareden, ödeme emrindeki anaparanın hesaplanmasında esas alınan kurun ne olduğunun ve esas alınmasındaki gerekçenin sorulmasına, anapara ve gecikme zammının nasıl hesaplandığına ilişkin detaylı hesaplama tablosunun istenilmesine karar verildiği, davalı idarece ara kararına cevaben, anapara borcunun Türk Lirası karşılığı bulunurken kullanılan kurun 1,49875 USD/TL olduğunun belirtildiği, ara kararlarına verilen cevaplar neticesinde, ödeme emrine konu borcun anaparasının hesaplanmasında Türkiye Cumhuriyeti Merkez Bankası'nca belirlenen kurun esas alınmadığı anlaşıldığından, dava konusu ödeme emrinde miktar itibarıyla hukuka uygunluk görülmediği sonucuna varılmıştır.
Belirtilen gerekçelerle, istinaf başvurusuna konu İdare Mahkemesi kararının usul ve hukuka uygun olduğu ve davalı tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare tarafından, Bölge İdare Mahkemesinin istinaf başvurusunun reddine yönelik kararının gerekçesinin hatalı olduğu, esasa yönelik yeni bir karar verilmesi gerektiği ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davacı tarafından, Bölge İdare Mahkemesi kararının hukuka uygun olduğu belirtilerek istemin reddi gerektiği savunulmuştur.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'İN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onüçüncü Dairesi'nce, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
Bölge idare mahkemesi kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Davalının temyiz isteminin reddine,
2. Dava konusu işlemin iptaline ilişkin İdare Mahkemesi kararına yönelik olarak yapılan istinaf başvurusunun gerekçeli olarak reddi yolundaki temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi ... İdari Dava Dairesi'nin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararında 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisi olmadığından, anılan Bölge İdare Mahkemesi kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Posta giderleri avansından artan tutarın davalıya iadesine,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, bu onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de … Bölge İdare Mahkemesi ... İdari Dava Dairesi'ne gönderilmesini teminen dosyanın ... İdare Mahkemesi'ne gönderilmesine, 08/12/2020 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.