Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2013/4926 Esas 2013/9585 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/4926
Karar No: 2013/9585
Karar Tarihi: 25.04.2013

Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2013/4926 Esas 2013/9585 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Edirne 3. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanığın katılan kurumun zararını tazmin ettiği ve 6352 sayılı yasa uyarınca ceza verilmesine yer olmadığı ancak mahkumiyet kararının tamamen kaldırılması hatası yapıldığı gerekçesiyle kararın bozulduğu belirtilmiştir. Yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bozma nedeniyle sanığa ceza verilmesine yer olmadığına hükmedilmiştir. Kanun maddeleri olarak ise, 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun geçici 2. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi gösterilmiştir.

2. Ceza Dairesi 2013/4926 E. , 2013/9585 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 2 - 2012/311871
MAHKEMESİ : Edirne 3. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 02/11/2012
NUMARASI : 2009/279 (E) ve 2009/534 (K)
SUÇ : Karşılıksız yararlanma

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, 05.07.2012 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde mahkumiyet kararının ortadan kaldırılmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları ile tebliğnamedeki düşünce bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 25/04/2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.