Yakarak mala zarar vermek - konut dokunulmazlığını bozmak - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/15759 Esas 2016/6797 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yakarak mala zarar vermek, konut dokunulmazlığını bozmak
HÜKÜM : TCK"nın 151/1, 152/2 maddelerine göre 2 yıl hapis cezası.
TCK"nın 116/1, 119/1-c, 63 maddelerine göre 2 yıl hapis cezası.
TCK"nın 152/2, 53/1, 63 maddelerine göre 2 yıl hapis cezası.

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ..."un temyiz dışı sanık... ile birlikte 27.03.2011 günü, saat 22.00 sularında katılan..."e ait yazlığa mutfak penceresinden girerek koltuğun üzerine benzin dökerek yaktığı, 31.03.2011 tarihinde ise katılan ..."a ait ... plakalı aracı yakmak suretiyle yakarak mala zarar vermek ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarını işlediği kabul olunan olayda;
1-Sanık hakkında konut dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde,
Olay tarihinde sanığın temyiz dışı sanık ... ile birlikte katılanın konutuna girdiği tüm dosya kapsamından anlaşılması karşısında sanığın eyleminin konut dokunulmazlığını ihlal suçunu oluşturduğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Sanık eylemi geceleyin gerçekleştirdiği halde sanık hakkında TCK"nın 116/4 maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
TCK"nın 53 maddesi ile ilgili hak yoksunluklarının Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 2015/85 sayılı iptal kararı çerçevesinde uygulamasının infaz sırasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
2-Sanık hakkında yakarak mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz incelemesinde,
Olay tarihinde sanığın katılanlara ait konutu ve aracı yaktığı tüm dosya kapsamından anlaşılması karşısında sanığın eyleminin yakarak mala zarar verme suçunu oluşturduğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK"nın 152/2-a-son maddesinde yer alan "verilecek ceza iki katına kadar artırılır" fıkrasındaki "iki" ibaresinin, hükümden sonra, 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 65. maddesiyle "bir" şeklinde değiştirilmiş olmakla mahkemece bu hususta yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 30.05.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.