7. Ceza Dairesi Esas No: 2014/25984 Karar No: 2015/17711 Karar Tarihi: 25.06.2015
4733 sayılı kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2014/25984 Esas 2015/17711 Karar Sayılı İlamı
7. Ceza Dairesi 2014/25984 E. , 2015/17711 K.
"İçtihat Metni"
Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : 4733 sayılı kanuna muhalefet HÜKÜM : Sanığın hükümlülüğüne, müsadereye
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü; 22.4.2012 tarihli olay tutanağına göre sigaraların cadde üzerinde yakalandığı , sanığın aşamalarda değişmeyen savunmalarında, suçlamayı kabul etmeyerek sigaraların kendisine ait olmadığını beyan etmesi karşısında, tüm dosya kapsamına göre kaçak sigaraların sanığa ait olduğuna ilişkin mahkumiyetine yeter şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil olmadığı gözetilerek beraati yerine mahkumiyetine karar verilmesi, Kabule ve uygulamaya göre; 1- Tüm dosya kapsamı değerlendirildiğinde sanığa ait olduğu iddia edilen 40 karton kaçak sigara üzerinden hüküm verilmesi gerekirken 4021 kartona dayanılarak karar verilmesi, 2- Sanıktan 40 karton bandrolsüz ve kaçak sigara ele geçirildiği olayda; 5237 sayılı TCK.nun 61.maddesi uyarınca alt ve üst sınırlar arasında temel ceza belirlenirken suçun işleniş biçimi, suçun işlenmesinde kullanılan araçlar, suçun işlendiği zaman ve yer, suçun konusunun önem ve değeri, meydana gelen zarar veya tehlikenin ağırlığı ve failin kast veya taksire dayalı kusurunun ağırlığı unsurları dikkate alınması gerekmekte olup, dosya kapsamına göre sanığın benzer olaylarla karşılaştırıldığında vehamet arz etmeyen fiilinin, eylem ile ceza arasındaki dengeyi bozacak şekilde teşdidi gerektirmediği halde, hakkaniyet ölçüleri ile bağdaşmayacak biçimde hapis ve adli para cezasının alt sınırından uzaklaşılarak sanık hakkında fazla cezaya tayini 3- Dava konusu kaçak eşyanın 5607 sayılı yasanın 13. mddesi yollamasıyla 5237 sayılı TCK"nun 54. maddesi uyarınca müsadere kararı verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, 4- TCK’nm 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hiçbir ayrım yapılmaksızın koşullu salıvermeye kadar hak yoksunluğuna hükmolunması, Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Yasa’nın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321.maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 25.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.