Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2009/2614 Esas 2010/6624 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2009/2614
Karar No: 2010/6624

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2009/2614 Esas 2010/6624 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi         2009/2614 E.  ,  2010/6624 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Tuzla Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
    TARİHİ :22.10.2008
    NUMARASI :Esas no:2007/753 Karar no:2008/972

    Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hükmün temyizen mürafaa icrası suretiyle tetkiki istenilmekle duruşma için tayin olunan 6.4.2010 tarihinde temyiz eden davacı vekili Av. M..Ş.. geldi. Karşı taraf tebligata rağmen gelmedi. Gelenin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
    Davacı, "evlilik birliğinin temelinden sarsılması" sebebine (TMK.m.166) dayanarak boşanma davası açmış,mahkemece "davacı tam kusurlu kabul edilerek" dava reddedilmiştir.
    Yapılan soruşturma ve toplanan delillerden; davacının uzun süredir Almanya"da bir başka kadınla birlikte yaşadığı, evlilik birliğine ilişkin görevlerini ve sadakat yükümlülüğünü yerine getirmediği ve eşini aşağılayıcı sözler sarfettiği; davalının da 2007 yılının yaz aylarında kocasına ağır sözlerle hakaret ettiği ve kocasına vurmak amacıyla saldırdığı anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu olaylara göre; taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkan bırakmayacak nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabittir. Evlilik birliğinin temelinden sarsılmasında davacı ağırlıklı olarak kusurlu ise de; davalı da kusurludur. Tarafların uzun süreden beri ayrı yaşadıkları ve çocuklarının ergin olduğu da dikkate alındığında davalının, davaya itirazı, hakkın kötüye kullanılması niteliğinde olup, evlilik birliğinin devamında davalı ve çocuklar bakımından korunmaya değer bir yarar kalmamıştır. O halde Türk Medeni Kanununun 166/2. maddesi gereğince tarafların boşanmalarına karar verilmesi gerekirken isteğin reddi doğru bulunmamıştır.
    SONUÇ:Temyiz edilen hümün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, duruşma için takdir olunan 750.00 TL. vekalet ücretinin davalıdan alınıp davacıya verilmesine, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, iş bu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 06.04.2010 (Salı)

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.