Esas No: 2019/7476
Karar No: 2022/10870
Karar Tarihi: 31.05.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/7476 Esas 2022/10870 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme kararı, sahte fatura düzenleme ve belgeleri gizleme suçundan mahkumiyet ile sonuçlanmıştır. Ancak, hakim kararının okunmadığı ve temyiz hakkının hatırlatılmadığı gerekçesiyle sanığın temyiz süresinin olduğu kabul edilmiştir. Daha sonra yayımlanan 7394 sayılı kanun ile değişik 213 sayılı kanunun 359. maddesi uyarınca, TCK'nin 7/2. maddesi gözetilerek öncelikle lehe kanunun tespit edilip uygulanması gerektiği, sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi için kararda ayrıntılı bilgi verilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Bu nedenle, hükümler bozulmuş ve diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca bozulması gerektiği kararına varılmıştır. Kanun maddeleri, 7394 sayılı kanunun 4 ve 5. maddeleri ile değişik 213 sayılı kanunun 359. maddesi, TCK'nin 7/2. maddesi, CMK'nin 35/3. maddesi ve 5320 sayılı kanunun 8/1. maddesi olarak belirtilmiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Sahte fatura düzenleme, defter, kayıt ve belgeleri gizleme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Dairemizce de benimsenen, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 20.02.2007 tarih 5/46-39 sayılı kararında da açıklandığı üzere, mahkemece 5271 sayılı CMK'nin 232/6. maddesi uyarınca başvurulması olanaklı yasa yolunun, süresinin, başvuru yapılacak merci ile başvuru şeklinin hiçbir kuşkuya yer vermeyecek şekilde açıkça gösterilmesi zorunlu olup; hükümlü olarak ceza infaz kurumunda bulunan sanık ...’a gerekçeli karar, 16.11.2015 tarihinde tebliğ edilirken CMK'nin 35/3. maddesi uyarınca görevli tarafından karar okunup anlatılmadığı gibi kararın hüküm fıkrasında hükümlü olarak ceza infaz kurumunda bulunan sanığa Cezaevi idaresi aracılığı ile hükmü temyiz edilebileceği de hatırlatılmadığından, sanık ...’ın temyizinin süresinde olduğu kabul edilmiştir.
Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 31.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
