Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/2271 Esas 2022/10990 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Sahte belge düzenleme, Defter, kayıt ve belgeleri gizleme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

A) Sanıklar hakkında 2009 ve 2010 takvim yıllarında sahte belge düzenleme suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik sanıklar müdafisinin temyizinin incelenmesi:
2009 takvim yılında sahte belge düzenleme suçu yönünden suç tarihinin en aleyhe kabulle 31.12.2009; 2010 takvim yılında sahte belge düzenleme suçu yönünden suç tarihinin ise en aleyhe kabulle sanıklardan mal ve hizmet satın alanların vermiş olduğu Ba bildirim formu ile sanıkların vermiş olduğu Bs bildirim formlarına göre 28.02.2010 olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK’nin 7 ve 5252 sayılı TCK’nin Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un 9. maddeleri karşısında; sanıklara yüklenen "2009 ve 2010 takvim yıllarında sahte belge düzenleme" suçunun Kanundaki cezasının miktarı ve üst sınırına göre, suç tarihinden sonra yürürlüğe giren ve lehe olan 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca olağanüstü dava zamanaşımının, suç tarihlerinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği ve bu itibarla sanıklar müdafisinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanıklar hakkındaki kamu davalarının gerçekleşen olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE,
B) Sanıklar hakkında defter, kayıt ve belgeleri gizleme suçundan verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik sanıklar müdafisinin temyizinin incelenmesi:
Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK’nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun'un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 31.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.