Yargıtay - Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2013/2406 Esas 2013/9230 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/2406
Karar No: 2013/9230
Karar Tarihi: 24.04.2013

Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2013/2406 Esas 2013/9230 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İzmir 15. Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir karşılıksız yararlanma davasında, katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanun'un Geçici 2. maddesi gereği ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği fakat beraat kararı verildiği görülmüştür. Bu sebeple hüküm, katılan vekilinin temyiz itirazları doğrultusunda bozulmuş ve sanık hakkında ceza verilmesine karar verilmiştir.
Kararda geçen kanun maddeleri:
- 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanun'un Geçici 2. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesi.
- 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi.

2. Ceza Dairesi 2013/2406 E. , 2013/9230 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 2 - 2012/310692
MAHKEMESİ : İzmir 15. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 18/07/2012
NUMARASI : 2012/1041 (E) ve 2012/974 (K)
SUÇ : Karşılıksız yararlanma

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, 05.07.2012 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde beraat kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları ile tebliğnamedeki düşünce bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2/2 maddesi uyarınca sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 24/04/2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.