MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 23. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki kooperatif ihraç kararının iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın esastan reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, müvekkilinin davalı kooperatifin üyesi olduğunu, parasal yükümlülüklerinin yerine getirilmediği gerekçesi ile 13.04.2015 tarihli ve 1 no.lu kararla kooperatiften ihraç edildiğini, ihraç kararının Ankara 51. Noterliğinin 16 Nisan 2015 tarih li ve 77709 numaralı ihtarnamesi ile bildirildiğini, müvekkilinin kooperatife herhangi bir borcu bulunmadığını ileri sürerek, 13.04.2015 tarihli ve 1" nolu ihraç kararının iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacı tarafın ödemesi gereken aidat ve diğer parasal yükümlülükleri süresinde ödememesi üzerine usulüne uygun şekilde birinci ve ikinci ihtarnamenin gönderildiğini, çekilen ihtarnamelere rağmen üyelikten kaynaklanan borçların ödenmemesi nedeni ile davacının kooperatiften ihracına karar verildiğini, verilen kararın usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davacı tarafın kooperatif üyeliğinden kaynaklanan yükümlülüklerini süresinde ve usulüne uygun şekilde yapılan ihtarlara rağmen yerine getirmediği, ihraç kararının usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir. Kararın davacı vekilince istinaf edilmesi üzerine Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 23. Hukuk Dairesi"nce davalı kooperatifin genel kurul kararları, davalı tarafça sunulan muavin defter kayıtları ve banka hesap özetleri doğrultusunda bilirkişi marifetiyle davacının borcunun hesaplandığı, davalı kooperatif tarafından keşide edilen ihtarnamelerin davacı ortağın gerçek borcunu yansıtmadığı, bu ihtarnamelere dayalı olarak ihraç kararı verilemeyeceği gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun kabulüyle, ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı, davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 23. Hukuk Dairesi kararına ilişkin davalı vekilinin tüm temyiz sebeplerinin reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğininde Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 23. Hukuk Dairesine gönderilmesine, 07.09.2020 tarihinde kesin olarak oy birliği ile karar verildi.