Marka Hakkına Tecavüz - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/32352 Esas 2017/8756 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/32352
Karar No: 2017/8756
Karar Tarihi: 26.10.2017

Marka Hakkına Tecavüz - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/32352 Esas 2017/8756 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Marka hakkına tecavüz suçundan mahkum olan sanık, uzlaşma teklifini kabul etmeyerek mahkumiyet aldı. Ancak, 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesiyle değişik Ceza Muahakemesi Kanunu'nun 253 ve 254 maddeleri uyarınca etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar dışında kalan suçlar için uzlaşma kurumunun uygulanmasına engel teşkil etmediği belirtildi. Bu nedenle, sanık hakkında da uzlaşma kurumunun uygulanması gerektiği belirtildi. Ayrıca, TCK'nın 53. maddesine göre hak yoksunluklarına hükmedilmiş olması nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması gerektiği belirtildi ve hüküm bozuldu. Kanun maddeleri ise şöyle: 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi, CMK'nın 253 ve 254 maddeleri, 556 sayılı Kanun Hükmünde Kararname'nin 61/7 ve 61/A maddeleri, TCK'nın 53. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi.

19. Ceza Dairesi 2015/32352 E. , 2017/8756 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Fikri ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesi
SUÇ : Marka Hakkına Tecavüz
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Uzlaşma teklifinde bulunulduğu tarihte uzlaşma hükümlerinin uygulanmasına yasal olanak bulunmadığı halde, katılan vekili ve sanık mahkemece yapılan uzlaşma teklifini kabul etmediklerini beyan etmişlerse de, bir hakkın doğmadan önce kullanılması söz konusu olamayacağından, uzlaşma teklifinin hukuken geçerli olmadığı anlaşılmakla, 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 253. maddesinde değişiklik yapılarak madde içeriğinden “etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile” ibaresinin çıkarılması nedeniyle özel bir etkin pişmanlık hükmü olan (suç ve karar tarihinde yürürlükte olan) 556 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 61/7 maddesinin aynı Kanun Hükmünde Kararnamenin 61/A maddesinde düzenlenen satışa arz etme veya satma suçu yönünden de uzlaşma kurumunun uygulanmasına engel teşkil etmemesi, uzlaşmanın soruşturma ve kovuşturmalarda mutlaka öncelikle uygulanması zorunlu bir maddi ceza hukuku ve ceza muhakemesi hukuku kurumu olması karşısında, sanık hakkında 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik CMK’nın 253 ve 254 maddelerinin uygulanması zorunluluğu,
Kabule göre de;
Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmiş ise de, 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile anılan maddenin bazı hükümlerinin iptal edilmiş olması nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık ile müdafiinin, temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 26.10.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.