Mark Hakkına Tecavüz - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/32055 Esas 2017/8751 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/32055
Karar No: 2017/8751
Karar Tarihi: 26.10.2017

Mark Hakkına Tecavüz - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/32055 Esas 2017/8751 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İstanbul 3. Fikrî ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanığın marka hakkına tecavüz suçundan mahkum olduğu anlatılmıştır. Dosyanın incelenmesi sonucu, uzlaşma teklifinin yasal bir şekilde yapılmadığı ve uzlaşmanın öncelikle uygulanması gereken bir kural olduğu tespit edilmiştir. Bu sebeple sanık hakkında CMK'nın 253 ve 254 maddelerinin uygulanması zorunlu hale gelmiştir. Ancak, adli emanetin kayıtlı olan eşyalarının müsaderesine karar verilmiş olsa da sanığa yediemin olarak teslim edilen 14 adet ayakkabı hakkında bir karar verilmemesi bozmayı gerektirmiştir. Bu nedenle, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereği uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereği hüküm bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi
- CMK'nın 253 ve 254 maddeleri
- 556 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 61/7 maddesi
- 556 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 61/A maddesi

19. Ceza Dairesi 2015/32055 E. , 2017/8751 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İstanbul(Kapatılan) 3.Fikrî ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mark Hakkına Tecavüz
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Uzlaşma teklifinde bulunulduğu tarihte uzlaşma hükümlerinin uygulanmasına yasal olanak bulunmadığı halde, kollukta düzenlenen matbu form üzerinde sanık uzlaşmayı kabul etmediğine dair seçeneği imzalamışsa da, bir hakkın doğmadan önce kullanılması söz konusu olamayacağından, uzlaşma teklifinin hukuken geçerli olmadığı anlaşılmakla, 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 253. maddesinde değişiklik yapılarak madde içeriğinden “etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile” ibaresinin çıkarılması nedeniyle özel bir etkin pişmanlık hükmü olan (suç ve karar tarihinde yürürlükte olan) 556 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 61/7 maddesinin aynı Kanun Hükmünde Kararnamenin 61/A maddesinde düzenlenen satışa arz etme veya satma suçu yönünden de uzlaşma kurumunun uygulanmasına engel teşkil etmemesi, uzlaşmanın soruşturma ve kovuşturmalarda mutlaka öncelikle uygulanması zorunlu bir maddi ceza hukuku ve ceza muhakemesi hukuku kurumu olması karşısında, sanık hakkında 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik CMK’nın 253 ve 254 maddelerinin uygulanması zorunluluğu,
Kabule göre de;
Adli emanetin 2012/16628 sırasına kayıtlı olan eşyaların müsaderesine karar verildiği halde, 14.07.2012 tarihli tutanak ile sanığa yediemin olarak teslim edilen 14 adet ayakkabı hakkında bir karar verilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık müdafiinin, temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 26.10.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.