Hakkı olmayan yere tecavüz - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/28749 Esas 2020/12713 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/28749
Karar No: 2020/12713
Karar Tarihi: 08.06.2020

Hakkı olmayan yere tecavüz - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/28749 Esas 2020/12713 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, farklı parsellere veya aynı parselin değişik kısımlarına yapılan tecavüzlerin aynı suç işleme kararı altında yapılması durumunda tek suçun oluşacağı şeklindeki genel bir ilkeye dayanarak, aynı fiilden dolayı suçlu bulunamayacağı gerekçesiyle hakkında açılan dava reddedilmelidir. Mahkeme, sanığın ilk ceza davasında mahkumiyet kararı verilmesine rağmen, aynı köyde bulunan ayrı mera parsellerine bilinçli bir şekilde tecavüz etmediği için suçsuz olduğuna karar vermiştir. Bu nedenle, dava mahkeme tarafından bozulmuştur.
Kararda geçen kanun maddeleri:
- Türk Ceza Kanunu'nun 159. maddesi (Hakkı olmayan yere tecavüz)
- Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/7. maddesi (Davanın reddi)
- 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi (Bozma)
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi (Yargıtayın kararına başvurma hakkı)

8. Ceza Dairesi 2019/28749 E. , 2020/12713 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakkı olmayan yere tecavüz
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Meranın farklı parsellerine veya aynı parselin değişik kısımlarına yapılan tecavüzün aynı zamanda ve aynı suç işleme kararı altında yapılması durumunda tek suçun oluşacağı; somut olayda ... Kaymakamlığı idare kurulunun 25.07.2011 tarih ve 2011/10 sayılı kararı ile ... ilçesi ... köyü... parsel sayılı mera parseline tecavüz edildiği iddiasıyla yapılan suç duyurusu üzerine... hakkında açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonunda Keskin Asliye Ceza Mahkemesinin 2012/279 esas, 2013/557 karar sayılı ilamı ile sanığın aynı köy ...,... ve ... nolu mera parsellerin yanısıra...nolu mera parseline tecavüzü nedeniyle yapılan ihbar üzerine işbu kamu davasının açıldığı, sanık hakkında.., ... ve... nolu mera parsellerine tecavüzü sebebiyle açılan kamu davasında Keskin Asliye Ceza Mahkemesinin 2012/285 esas, 2013/530 karar sayılı ilamı ile mahkumiyet kararı verilmiş ve verilen kararın temyiz edilmeden kesinleşmiş olduğunun anlaşılması karşısında; sanığın mahkumiyet kararına esas 529 nolu mera parseli ile ..., ... ve... nolu mera parsellerine ayrı zaman ve ayrı suç işleme kastı ile tecavüzde bulunduğuna ilişkin kanıt bulunmaması nedeniyle aynı fiil sebebiyle hakkında kesinleşmiş mahkumiyet kararı gözetilerek CMK.nın 223/7. maddesi gereğince davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 08.06.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.