Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2015/15392 Esas 2016/13093 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Katılanlar : 1-..., 2-...
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62/1, 50/1-a, 4, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere göre incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1 ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle TCK"nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen cezanın alt ve üst sınırları arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken; sanığın asli kusurlu olarak, iki kişinin nitelikli şekilde yaralanmasına sebebiyet verdiği somut olayda, adalet, hakkaniyet ve nesafet kurallarına uygun bir cezaya hükmedilmesi gerekirken, teşdidin derecesinde yanılgıya düşülmek suretiyle fazla ceza tayini,
Kabul ve uygulamaya göre de;
Sanık hakkında tayin edilen 2 yıl 1 ay hapis cezanın adli para cezasına çevrilmesi sırasında, adli para cezasının 760 gün yerine 750 gün olarak hesap edilmesi nedeniyle, hesap hatası yapılarak sonucun 15.200.- TL yerine, 15.000 TL olarak ceza tayini,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 30.11.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.