MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı ... ve müdahale talebinde bulunan Orman Yönetimi tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

2003 yılında yapılan kadastro sırasında ... ilçesi, ...köyü 106 ada 84 parsel sayılı 68,50 m² yüzölçümündeki taşınmaz, senetsizden - zilyetliğe istinaden tarla niteliğiyle, 106 ada 86 parsel sayılı 10921,40 m² yüzölçümündeki taşınmaz, Haziran 1989 tarih 3 numaralı tapu kaydına istinaden içerisinde kargir ev olan tarla niteliğiyle, 106 ada 88 parsel sayılı 411,15 m² yüzölçümündeki taşınmaz, senetsizden - zilyetliğe istinaden tarla niteliğiyle, 106 ada 89 parsel sayılı 332,80 m² yüzölçümündeki taşınmaz, senetsizden - zilyetliğe istinaden tarla niteliğiyle davalılar murisi adına tespit ve tescil edilmiştir.
Davacı ..., taşınmazların zilyetlikle mülk edinme şartlarının oluşmadığı ve orman olduğu, 106 ada 86 parsel sayılı taşınmaza uygulanan tapu kaydının miktar fazlası bulunduğu iddiasıyla dava açmış, Orman Yönetimi taşınmazların orman olduğu iddiasıyla davaya müdahale talebinde bulunmuş; mahkemece, dava konusu 106 ada 84, 88 ve 89 parsel sayılı taşınmazlar yönünden davacının davasının reddine, dava konusu 106 ada 86 parsel sayılı taşınmaz yönünden davacının davasının kabulü ile taşınmazın (a) harfi ile gösterilen 1176,01 m²"lik kısmına ilişkin tapunun iptali ile orman vasfıyla ... adına tesciline karar verilmiş, hüküm davacı ... ve müdahale talebinde bulunan Orman Yönetimi tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, tapu iptali ve tescil istemine ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazların bulunduğu yerde 1966 yılında seri bazda yapılan Orman Kadastrosu, 3402 sayılı Kanunun 4. maddesine göre yapılıp kesinleşen evvelce sınırlaması yapılmamış ormanların kadastrosu ile aplikasyon ve 2/B uygulaması vardır.
1) Müdahale talebinde bulunan Orman Yönetiminin temyiz istemi yönünden;
Orman Yönetiminin usûlüne uygun bir katılımı veya usûlünce açılmış bir davası bulunmadığı anlaşıldığından, temyiz dilekçesinin reddine, karar vermek gerekmiştir.
2) Davacı ...nin temyize konu 106 ada 86 parsel sayılı taşınmaza ilişkin temyiz istemi yönünden;
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye ve uzman orman bilirkişi raporuna göre, çekişmeli taşınmazın 1966 yılında kesinleşen orman kadastrosunda orman sınırı dışında bırakıldığı, eski tarihli resmî belgelerde taşınmazın (a) harfi ile gösterilen kısmı dışındaki kısımların orman sayılmayan yerlerden olduğu, tespite esas alınan değişir sınırlı tapu
ile taşınmazın yüzölçümü karşılaştırıldığında kayıt miktar fazlalığı var ise de incelenen resmî belgelere göre taşınmazın (a) harfi ile gösterilen kısmı dışındaki kısımların öncesi itibarı ile hiçbir zaman orman olmadığının belirlendiği, 1966 yılında orman kadastrosunun kesinleşmesiyle tapudaki orman sınırının sabit hale geldiği ve üzerinden 20 yıldan fazla zaman geçtiği, dolayısıyla artık kayıt miktar fazlasının ormandan kazanıldığından sözedilemeyeceği gözönünde bulundurularak davanın reddine karar verilmesinde isabetsizlik bulunmadığına göre, ...nin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün onanmasına karar vermek gerekmiştir.
3) Davacı ...nin temyize konu 106 ada 84, 88 ve 89 parsel sayılı taşınmazlara ilişkin temyiz istemi yönünde;
Mahkemece verilen karar, usûl ve kanuna aykırıdır. Şöyle ki: Çekişmeli taşınmazların dört tarafının 102 ada 112 parsel numaralı orman parseline sınır olduğu ve taşınmazların tamamının 6831 sayılı Kanunun 17/2. maddesine göre orman içi açıklık niteliğinde bulunduğu anlaşılmaktadır. Davalı yan, herhangi bir mülkiyet belgesine dayanmamıştır. Taşınmazlar orman içi açıklık konumununda olup zilyedlikle kazanılamaz.
Kanun koyucu, 6831 sayılı Kanunun 17. maddesinde yaptığı düzenlemeyle, orman içi açıklıkların özel mülke dönüşmesi yolunu kapatmıştır.
Devlet Ormanlarının herhangi bir suretle yanmasından veya açıklıklarından faydalanılarak işgal, açma veya herhangi şekilde olursa olsun kesme, sökme, budama veya boğma yollarıyla elde edilecek yerlerle buralarda yapılacak her türlü yapı ve tesislerin, şahıslar adına tapuya tescil olunamayacağı; buralara doğrudan doğruya Orman İdaresince el konulacağı, 17. maddenin (5192 sayılı Kanunla değişik) ikinci fıkrasıyla hüküm altına alınmıştır.
Orman içi açıklığı konumundaki taşınmazların, öncesinin orman olma zorunluluğu da yoktur. Zira, öncesi orman olan ve ormandan açılan taşınmazlar, 6831 sayılı Kanunun 1. maddesi ve Yargıtay uygulamaları gereği oluşan kesin içtihatlara göre zaten orman sayılmaktadır. 6831 sayılı Kanunun 17. maddesinde, öncesi orman iken açılan yerlerin yanında ayrıca (orman bütünlüğünün korunması amacıyla) orman içi açıklığı konumundaki taşınmazların da zilyetlikle kazanılamayacağı ve özel mülk olarak tescil edilemeyeceği yönünde önemli bir ilkeye yer verilmiştir.
Öte yandan;
a) 26.05.1958 tarihli Orman Tahdit ve Tescil Talimatnamesinin 26/son maddesinde “devlet ormanlarındaki açıklık sahaların Devlet Ormanı olarak tahdit edileceği”,
b) 25.06.1970 günlü Resmî Gazetede yayımlanan Orman Tahdit ve Tescil Yönetmeliğinin 33/A maddesinde “Orman Kanununun 17. maddesinde yer alan orman içinde bulunan, tabiaten ağaç veya ağaçcık ihtiva etmeyen ve ekseri ahvalde otsu bitki veya sair şüceyrat ihtiva eden açıklıkların, devlet ormanı olarak sınırlandırılacağı”,
c) 19.08.1974 günlü Resmi Gazetede yayımlanan Orman Kadastrosu Yönetmeliğinin 40/A maddesinde “orman içindeki kültür arazileri dışında 6831 sayılı Kanunun 17. maddesinde yer alan orman içinde bulunan, tabiaten ağaç ve ağaçcık ihtiva etmeyen ve ekseri ahvalde otsu bitki veya sair şuceyrat ihtiva eden açıklıkların Devlet Ormanı olarak sınırlandırılacağı”,
d) 20.05.1984 günlü Resmî Gazetede yayımlanan 6831 sayılı Orman Kanununa Göre Yapılacak Orman Kadastrosu ve Aynı Kanunun 2/B Maddesinin Uygulaması Hakkında Yönetmeliğin 30/1-A maddesinde “orman içindeki kültür arazileri dışında 6831 sayılı Kanunun 17. maddesinde yer alan orman içinde bulunan tabiaten ağaç ve ağaçcık ihtiva etmeyen, ekseri ahvalde otsu bitki veya bazı ahvalde yer yer odunsu bitkiler ihtiva eden açıklıkların, Devlet Ormanı olarak sınırlandırılacağı”,
e) 02.09.1986 tarihli Resmî Gazetede yayımlanan 6831 sayılı Orman Kanununa Göre Orman Kadastrosu ve Aynı Kanunun 2/B Maddesinin Uygulaması Hakkında Yönetmeliğin
23/1-A maddesinde “orman içindeki kültür arazileri dışında 6831 sayılı Kanunun 17. maddesinde yeralan orman içinde bulunan tabiaten ağaç ve ağaçcık ihtiva etmeyen ekseri
ahvalde otsu bitki veya bazı ahvalde yer yer odunsu bitkiler ihtiva eden açıklıkların, devlet ormanı olarak sınırlandırılacağı”,
f)15.07.2004 tarihli Resmî Gazetede yayımlanan 6831 sayılı Orman Kanununa Göre Orman Kadastrosunun Uygulanması Hakkında Yönetmeliğin 26/1-a maddesinde “orman içindeki kültür arazileri dışında 6831 sayılı Kanunun 17. maddesinde yer alan orman içinde bulunan doğal olarak ağaç ve ağaçcık içermeyen, genel olarak otsu bitki veya bazı durumlarda yer yer odunsu bitkiler içeren açıklıkların, devlet ormanı olarak sınırlandırılacağı”,
g) 20.11.2012 tarihli Resmî Gazetede yayımlanan Orman Kadastrosu ve 2/B Uygulama Yönetmeliğinin 16/1-i maddesinde (aynı Yönetmeliğin 14/1-s maddesinde “Orman içinde kültür arazileri dışında, insan müdahalesi olmaksızın kendiliğinden oluşan, doğal olarak ağaç ve ağaççık içermeyen, genel olarak otsu bitki ve bazı durumlarda yer yer odunsu bitkiler içeren alanlar” olarak tanımlanan) “orman içi açıklıkların”, devlet ormanı olarak sınırlandırılacağı,
Keza, Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 10.12.1997 gün 1997/20-830-1034, 17.12.1997 gün 1997/20-808-1039, 22.10.2003 gün 2003/20-665-614 ve 11.10.2004 gün 2004/7-531-582 sayılı kararlarında da açıklandığı üzere, yargısal uygulamada da, bu tür yerlerin, kesinleşen Orman Kadastro sınırları dışında bulunsa bile devletin hüküm ve tasarrufu altındaki yerlerden olması nedeniyle zilyetlikle kazanılamayacağı ve özel mülk olarak kişiler adına tescil edilemeyeceği kabul edilmektedir.
Mahkemece değinilen yönler gözetilerek davacının davasının 106 ada 84, 88 ve 89 parsel sayılı taşınmazlar yönünden kabulüne karar verilmesi gerekirken, çekişmeli taşınmazların özel mülke dönüşmesini sağlayacak biçimde davanın reddi yolunda hüküm kurulması usûl ve kanuna aykırıdır.
SONUÇ: 1) Yukarıda birinci bentde açıklanan nedenlerle; Orman Yönetiminin temyiz dilekçesinin REDDİNE, temyiz harcının istek halinde iadesine
2) İkinci bentde açıklanan nedenlerle; davacı ...nin 106 ada 86 parsel sayılı taşınmaza yönelik temyiz itirazlarının reddi ile bu parsele ilişkin hükmün ONANMASINA,
3) Üçüncü bentde açıklanan nedenlerle; davacı ...nin 106 ada 84, 88 ve 89 parsel sayılı taşınmalara yönelik temyiz itirazlarının kabulü ile bu parsellere ilişkin hükmün BOZULMASINA 01/12/2016 gününde oy birliğiyle karar verildi.