Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve kasten yaralama suçlarından sanıklar ... ve ..."ın yapılan yargılamaları sonunda; atılı suçlardan mahkûmiyetlerine dair Borçka Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 13.12.2007 gün ve 2006/187 Esas, 2007/110 Karar sayılı hükümlerin süresi içinde Yargıtayca incelenmesi Üst Cumhuriyet Savcıları ve sanıklar müdafii tarafından istenilmiş olduğundan, dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
Duruşmanın başladığının iddianamenin kabulü kararı okunarak açıklanması gerektiği nazara alınmadan, duruşmaya başlanılması suretiyle CMK.nın 191/1. maddesine aykırılık yapılması,
Uygulamaya göre de;
Sanıkların adli sicil kayıtlarına esas teşkil eden ilamların onaylı örnekleri temin edilerek haklarında tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
Mağdurenin yaralanmasının basit bir tıbbi müdahale ile giderilebilecek nitelikte olduğunun anlaşılması karşısında, sanıkların yaralama eylemlerinin TCK.nın 109. maddesinin 2. fıkrasında düzenlenen kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun cebir unsurunu oluşturduğu, bu nedenle sanıklar hakkında ayrıca kasten yaralama suçundan ceza verilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, Üst Cumhuriyet Savcıları ve sanıklar müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 15.01.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.