12. Ceza Dairesi Esas No: 2019/2297 Karar No: 2021/1251 Karar Tarihi: 08.02.2021
Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/2297 Esas 2021/1251 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, koruma tedbirleri nedeniyle tazminat talebinin kısmen kabul edilmesiyle birlikte davacıya 901,24 TL maddi, 1.000,00 TL manevi tazminat verilmesine karar verdi. Davalı vekili hükme itiraz etti ancak tazminatın miktarı nedeniyle hüküm kesinleşti. Karar tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırının 2.190,00 TL olduğu ve kanun dışı yakalanan veya tutuklanan kişilere tazminat verilmesiyle ilgili 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre hükmün kesin olduğu belirtildi. Kanun maddeleri: 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddeleri.
12. Ceza Dairesi 2019/2297 E. , 2021/1251 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabülü ile 901,24 TL maddi, 1.000,00 TL manevi tazminatın tutuklama tarihi olan 12/06/2015 tarihinden işletilecek yasal faizi ile davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine
Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Gerekçeli karar başlığında, dava türü olarak, "Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat"" yerine, ‘’Kanun dışı yakalanan veya tutuklanan kişilere tazminat verilmesi’’ olarak yazılması mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım yanlışlığı olarak kabul edilmiştir. Karar tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırının 2.190,00 TL olduğu ve davacı lehine hükmedilen tazminat miktarının 1.901,24 TL olması nedeniyle hükmün davalı açısından kesin olduğu görülmekle; 6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan ve 21.07.2004 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle davalı vekilinin temyiz isteminin 1086 sayılı HUMK’un 432. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE, 08.02.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.