Esas No: 2022/5239
Karar No: 2022/13412
Karar Tarihi: 10.11.2022
Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2022/5239 Esas 2022/13412 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, bir kamu görevlisinin görevini yerine getirmesi ya da yapmaması gereken bir işi yapmaması için para karşılığı anlaşma yapması suçlamasıyla sanığın mahkumiyetine karar verdi. Ancak, suçun rüşvet değil, görevinin gereklerine uygun davranmak için çıkar sağlama suçu olduğuna karar verildi. Bu suçun cezası 8 yıldır ve dava zamanaşımı süresi de 8 yıldır. Ancak, mahkumiyet hükmünden itibaren dava zamanaşımı süresi dolmuş olmasına rağmen yapılan yargılamada, zamanaşımı süresi dikkate alınmadı ve sanık mahkum edildi. Bu nedenle hüküm bozuldu ve davaların zamanaşımı süresi nedeniyle düşürülmesine karar verildi. Kanunlar: TCK'nın 252/3. maddesi (rüşvet), TCK'nın 257/3. maddesi (görevinin gereklerine uygun davranmak için çıkar sağlama suçu), 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi (zamanaşımı) ve 5271 CMK'nın 223/8. maddesi (zamanaşımı nedeniyle davanın düşmesi).
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Rüşvet alma
HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK'nın rüşveti tanımlayan ve 05/07/2012 tarihinde yürürlüğe giren 6352 sayılı Kanun ile değişiklik yapılıncaya kadar yürürlükte kalan 252/3. maddesinde "Rüşvet, bir kamu görevlisinin, görevinin gereklerine aykırı olarak bir işi yapması veya yapmaması için kişiyle vardığı anlaşma çerçevesinde bir yarar sağlamasıdır" denilerek sadece nitelikli rüşvete yer verildiği, kamu görevlisinin yapması gereken bir işi yapması ya da yapmaması gereken işi yapmaması için yarar sağlanmasının (05/07/2012 tarihine kadar) rüşvet suçu kapsamından çıkarıldığı, bu eylemlerin TCK'nın 257/3. maddesine uyan görevinin gereklerine uygun davranmak için çıkar sağlama suçu kapsamında değerlendirildiği, rüşvet suçuna konu nitelikli dolandırıcılık isnadına ilişkin beraat kararının temyiz incelemesi dışında kalmakla kesinleştiği, bu itibarla atılı rüşvet alma suçunun unsurlarının oluşmayacağı nazara alındığında, sanığın eylemlerinin suç tarihinde yürürlükte bulunan TCK'nın 257/3. maddesinde düzenlenen kamu görevlisinin görevinin gereklerine uygun davranmak için çıkar sağlaması suçunu oluşturacağı, anılan suçun kanunda öngörülen cezasının üst sınırı itibarıyla aynı Kanun'un 66/1-e maddesine göre 8 yıllık asli dava zamanaşımı süresine tabi olduğu, zamanaşımını kesen son işlem olan 20/11/2012 tarihli mahkumiyet hükmünden itibaren dava zamanaşımı süresinin hükümden önce dolduğu gözetilmeden yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, sanık ve müdafin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5237 sayılı TCK'nın 7/2 ile 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddeleri de gözetilmek suretiyle 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden sanık hakkında açılan kamu davasının aynı Yasa’nın 322 ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddeleri uyarınca zamanaşımı sebebiyle DÜŞMESİNE 10/11/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için destek@ictihatlar.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
