12. Ceza Dairesi Esas No: 2019/2290 Karar No: 2021/1250 Karar Tarihi: 08.02.2021
Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/2290 Esas 2021/1250 Karar Sayılı İlamı
12. Ceza Dairesi 2019/2290 E. , 2021/1250 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat Hüküm : Davanın reddi
Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Tazminat talebinin dayanağı olan İstanbul 16. Ağır Ceza Mahkemesinin 2015/39 Esas – 2015/175 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının uyuşturucu veya uyarıcı madde ticareti yapma ve sağlama suçundan 02/03/2006 – 08/05/2007 tarihleri arasında 1 yıl 2 ay 6 gün tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 10/07/2007 tarihinde kesinleştiği, davacının tazminat talebine ilişkin söz konusu davada, tutuklama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK"nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu, Davacının 50.000,00 TL maddi, 100.000,00 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece davacı hakkında Bakırköy 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 16.06.2011 tarih, 2004/25 Esas 2006/270 Karar sayılı ek kararı ve Bakırköy 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 14/01/2016 tarih 2012/213 Esas 2012/360 Karar sayılı ek kararı ile başka suçlarından dolayı mahsup yapıldığından bahisle davanın reddine hükmedildiği anlaşılmakla; Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davacı vekilinin, sair ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak; 1- Davacının tutuklu kaldığı sürelerin Bakırköy 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 16.06.2011 tarih, 2004/25 Esas 2006/270 Karar sayılı ek kararı ve Bakırköy 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 14/01/2016 tarih 2012/213 Esas 2012/360 Karar sayılı ek kararı ile mahsubuna karar verildiği dikkate alınarak, CMK"nın 144/1-a maddesinin yürürlükten kaldırılması nedeniyle mahsup tazminata engel oluşturmayacak ise de, haklarında mahsup işlemi yapılmayan kişilerle tutukluluğu başka mahkumiyetinden mahsup edilenler arasındaki dengenin, hak ve nesafetin sağlanması gerektiği göz önünde bulundurularak davacı lehine makul bir miktarda tazminata hükmedilmesi gerekirken, hatalı değerlendirme ile yazılı şekilde davanın reddine karar verilmesi, 2- Gerekçeli karar başlığında dava türünün "Koruma tedbirleri nedeniyle yazminat" yerine "Yakalama veya Tutuklama Sonrası KYO veya Beraat Kararı Verilmesi Halinde Tazminat" olarak gösterilmesi, Kanuna aykırı olup, davacı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı sair yönleri incelenmeksizin 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 08.02.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.