MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Konut dokunulmazlığını ihlal etme, yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1- Yaralama suçuna ilişkin kararlarda öngörülen cezaların nitelik ve niceliğine göre, karar tarihi itibariyle hükümlerin temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca sanık Naim Kazandioğlu"nun tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
2- Konut dokunulmazlığını ihlal etme suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığın daha evvel birlikte oturduğu ve anahtarı hala kendisinde olan kayınvalidesine ait evde kalan eşyalarını almak için meşru bir amaç ile ikametin bulunduğu apartmana girmesi şeklinde gerçekleşen eylemde konut dokunulmazlığını ihlal suçunun unsurlarının oluşmadığı gözetilmeden beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
A- CMK"nın 231/6. maddelerinin uygulanmasına engel geçmiş mahkumiyeti bulunmayan sanığın bir daha suç işlemeyeceği konusunda olumlu kanaat nedeniyle hakkında hükmolunan hapis cezası ertelendiği halde, açıklanması geri bırakılan hükümlülükleri, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına kanuni engel kabul edilerek, anılan kanun maddesinin uygulanmamasına karar verilmesi,
B- Kısa süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53/4. maddesi uyarınca aynı maddenin 1. fıkrasında yer alan hak yoksunluklarına hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık ..."in temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 23/02/2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.