2. Ceza Dairesi Esas No: 2013/1309 Karar No: 2013/8521 Karar Tarihi: 18.04.2013
Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2013/1309 Esas 2013/8521 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mersin 10. Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen davanın 28/09/2012 tarihindeki kararında, sanığın karşılıksız yararlanma suçundan mahkumiyetine karar verilmiştir. Ancak, sanığın katıldığı kurumun zararını tazmin etmiş olması nedeniyle ceza verilmemesi gerektiği gözetilmeden önceki kararın ortadan kaldırılması yönünde bir karar verilmiştir. Katılan vekilinin itirazları üzerine bu kararın bozulması ve sanık hakkında ceza verilmemesine karar verilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır. 5320 sayılı yasa gereği, 1412 sayılı CMK'nın 322. maddesi, 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesi 2. fıkrası ve 5271 sayılı CMK'nın 223/4-(a) maddesine dayanılarak, sanık hakkında ceza verilmemesi gerektiği kararlaştırılmıştır.
2. Ceza Dairesi 2013/1309 E. , 2013/8521 K.
"İçtihat Metni"
Tebliğname No : 2 - 2012/295542 MAHKEMESİ : Mersin 10. Asliye Ceza Mahkemesi TARİHİ : 28/09/2012 NUMARASI : 2012/700 (E) ve 2012/648 (K) SUÇ : Karşılıksız yararlanma
Dosya incelenerek gereği düşünüldü: Katılan vekilinin 19.7.2010 tarihli temyiz dilekçesinin içeriğine göre, sanık hakkında 16.07.2010 tarihli elektrik enerjisi hırsızlığı suçundan kurulan beraat hükmünü temyiz ettiği, aynı tarihli hükümde mühür bozma suçundan kurulan beraat kararına yönelik bir temyizinin bulunmadığı belirlenerek, 28.09.2012 tarihli karşılıksız yararlanma suçundan kurulan hükmün yapılan incelemesinde; Katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, 05/07/2012 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde önceki hükmün ortadan kaldırılmasına karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları ile tebliğnamadeki düşünce bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CYUY.nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2/2 ve 5271 sayılı CYY.nın 223/4-(a) maddesi uyarınca sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 18.04.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.