11. Hukuk Dairesi 2019/1159 E. , 2020/5446 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada Uşak 1. Asliye Hukuk Mahkemesi"nce verilen 18.10.2016 gün ve 2015/898 E. - 2016/580 K. sayılı kararı onayan Daire"nin 20.11.2018 gün ve 2017/1295 - 2018/7196 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili adına tescilli TSE markasının herhangi bir yerde kullanılabilmesi için müvekkili ile sözleşme yapılması gerektiğini, davalı Siemens San. ve Tic. A.Ş"nin sadece çift kapılı ürünlerini belgelendirdiği halde tek kapılı modellerinde de TSE markasını kullandığını, diğer davalı Trasin Elektrik İnş. San ve Tic. A.Ş"nin de anılan ürünlerin standartlara tabi olup olmadığına bakmaksızın satın alıp kamu kurumlarına sunduğunu ileri sürerek marka hakkına tecavüz fiillerinin durdurulmasını, 8.260,00 TL maddi, 41.300,00 TL manevi tazminatın davalılardan tahsilini, kararın ilanını talep ve dava etmiştir.
Davalı Siemens San. ve Tic. A.Ş. vekili, TSE belgesinin haksız kullanımının söz konusu olmadığını ileri sürerek davanın reddini istemiştir.
Diğer davalı davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, uyulan bozma ilamı ve tüm dosya kapsamına göre, davanın reddine dair verilen kararın davacı tarafından temyizi üzerine Dairemizce onanmıştır.
Bu kez davacı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
1- Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen sair karar düzeltme itirazlarının reddi gerekir.
2- Dava, marka hakkına tecavüzün men"i ile maddi ve manevi tazminat istemine ilişkin olup, mahkemece davanın reddine karar verilmiştir.
Karar tarihinde yürürlükte bulunan ...Ü.T"nin ""Manevi tazminat davalarında ücret"" başlıklı 10/3 maddesinde ""Bu davaların tamamının reddi durumunda avukatlık ücreti, Tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümüne göre hükmolunur."" hükmü yer almakta olup, işbu hüküm nazara alınarak reddedilen manevi tazminat talebi yönünden davalı lehine maktu vekalet ücretine hükmetmek gerekirken bu husus nazara alınmadan nisbi vekalet ücretine hükmedilmesi doğru görülmemiş ve kararın bu nedenle bozulması gerekmiş ise de, yapılan yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, davacı vekilinin bu yöne ilişkin karar düzeltme isteminin kabulü ile Dairemizin 20.11.2018 gün ve 2017/1295 Esas 2018/7196 Karar sayılı onama ilamının kaldırılarak, mahkeme kararının davacı lehine düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin sair karar düzeltme itirazlarının HUMK"nın 442.maddesi gereğince REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin karar düzeltme isteminin kabulü ile Dairemizin 20.11.2018 gün ve 2017/1295 Esas 2018/7196 Karar sayılı kararının kaldırılarak, mahkeme kararının hüküm fıkrasının (4) numaralı bendinde yazılı “...reddedilen manevi tazminat üzerinden hesaplanan 4.893,00 TL vekalet ücreti olmak üzere toplam 6.693,00 TL...” ibaresinin hüküm fıkrasından çıkarılarak yerine “...reddedilen manevi tazminat yönünden 2.600,00 TL maktu vekalet ücreti olmak üzere toplam 4.400,00 TL vekalet ücretinin...” ibaresi eklenilmek sureti ile kararın davacı yararına bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, ödediği temyiz peşin, temyiz ilam ve karar düzeltme harcının karar düzeltme isteyen davacıya iadesine, 26.11.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
