MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme

Sanığın yokluğunda verilen hükme ilişkin gerekçeli kararın, yakalama kararına istinaden alınan savunmasında bildirdiği adresine tebliğ edilemeden iadesi üzerine, aynı adrese 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 35. maddesine göre tebliğ edildiği, ancak bu adrese daha önceden usulüne uygun herhangi bir tebligat yapılmadığından yapılan tebliğ isteminin usulsüz olduğu anlaşılmakla, sanığın hükmün aynen infazına yönelik 05.02.2016 tarihli ek kararın tebliği sonucu hükmü öğrenme ile yasal süresi içinde temyiz ettiği kabul edilerek ve sahte fatura düzenleme suçunda suç tarihinin düzenlenen son fatura tarihi olduğu, gerekçeli karar başlığında "2004" olarak eksik yazılan suç tarihinin, son düzenlenen faturaya göre "20.10.2004” olduğu belirlenerek yapılan incelemede:
5237 sayılı TCK’nin 7 ve 5252 sayılı TCK’nin Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un 9. maddeleri karşısında; sanığa yüklenen "2004 takvim yılında sahte fatura düzenleme" suçunun Kanundaki cezasının miktarı ve üst sınırına göre, suç tarihinde yürürlükte bulunan ve lehe olan 765 sayılı TCK’nin 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, 20.10.2004 olan suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği ve bu itibarla sanığın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle 765 sayılı TCK’nin 102/4, 104/2 ve 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞMESİNE, 20.12.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.