Dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/8710 Esas 2016/6786 Karar Sayılı İlamı

23. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/8710
Karar No: 2016/6786
Karar Tarihi: 30.05.2016

Dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/8710 Esas 2016/6786 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, önceden tanımadığı mağdurun yanına elinde altın bilezik olduğuna dair yalan söyleyerek gelmiş ve aslında değersiz olan bilezikleri 80 TL paraya satarak haksız menfaat temin etmiştir. Mahkeme, sanığın savunmalarını, mağdurun beyanlarını ve diğer delilleri değerlendirerek sanığın dolandırıcılık suçunu işlediği kabul edilmiştir. Ancak, yargıtayın belirttiği gibi, kanun koyucunun adli para cezası öngördüğü suçlarda, hapis cezasının alt sınırdan tayini durumunda mutlak surette adli para cezasının da alt sınırdan tayin edilmesi gerektiği yönündeki zorunluluğa uyulmadığından hüküm bozulmuştur. Yeniden yapılan değerlendirme sonucunda, sanık 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 157/1 maddesi gereğince 5 gün adli para cezasına çarptırılmıştır. Ayrıca, 62. madde uyarınca %16 oranında indirim yapılarak 4 gün adli para cezasına hükmedilmiştir. Sanığın, 52/2. madde gereğince verilen 4 gün adli para cezası karşılığı günlüğü 20.00 TL'den olmak üzere sonuç olarak 80.00 TL adli para cezasıyla cezalandırılmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri: TCK'nın 157/1, 62/1 ve 53.

23. Ceza Dairesi 2015/8710 E. , 2016/6786 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet ( TCK"nın 157/1, 62/1,53 maddeleri uyarınca 10 ay hapis ve 1.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü, önceden tanımadığı mağdurun yanına gelen sanığın, elinde altın bilezik olduğuna dair yalan söyledikten sonra buna inanan mağdura, aslında değersiz olan bilezikleri 80 TL paraya satarak haksız menfaat temin ettiğinin iddia edildiği olayda;
Oluşa, sanığın ikrar içeren savunmalarına, mağdurun aşamalardaki beyanlarına, yakalama tutanağına ve tüm dosya kapsamına göre; sanığın, sabit görülen eyleminin dolandırıcılık suçunu oluşturduğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine,
Ancak ;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19.06.2007 tarih ve 2007/10-108 E., 2007/152 K. sayılı ilamında da belirtildiği gibi kanun koyucunun ayrıca adli para cezası öngördüğü suçlarda, hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlak surette adli para cezasının da alt sınırdan tayini gerektiği yönünde bir zorunluluk bulunmamasına rağmen, yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin adli para cezasının alt sınırın üzerinde 60 gün olarak tayin edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8.maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, bu aykırılığın yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hükümde yer alan ""5237 sayılı TCK"nın 157/1, 62, 52/2 maddeleri gereğince sonuç olarak verilen 50 gün adli para cezası karşılığı aynı kanunun 52. maddesi gereğince günlüğü 20.00 TL "den olmak üzere 1.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ifadelerinin yerine ""5237 sayılı TCK"nın 157/1 maddesi gereğince 5 gün adli para cezası ile cezalandırılmasına, aynı kanunun 62.maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılarak 4 gün adli para cezası ile cezalandırılmasına ve aynı Kanunun 52/2 maddeleri gereğince, verilen 4 gün adli para cezası karşılığı günlüğü 20.00 TL "den olmak üzere sonuç olarak 80.00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına"" ifadelerinin yazılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30.05.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.