MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet ( sanıkların, 5237 sayılı TCK"nın 157/1, 52/2-4, 53/1, 58 (sanık ... için) maddeleri uyarınca 2 yıl 6 ay hapis ve 2.400 TL adli para cezası ile cezalandırılmalarına )

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan ile internet üzerinden sohbet ederek tanışan ve kimliği tespit edilemediğinden evrakı tefrik edilen ... isimli kişinin, kendisinde 305.000 mark olduğuna ve satmak istediğine dair yalan söyledikten sonra bu duruma inanan katılandan, kendisini... olarak tanıtan sanık ... ile buluşmasını istemesi üzerine, katılanın, sanıklar ... ve ... ile buluşarak önce numune olarak kendilerinden 80 mark alıp bir dövizciye gösterdiği ve gerçek mark olduğunun bildirilmesi üzerine, sanık ..."ı arayarak tekrar buluşmak istediğini belirttiği, sanık ... ile buluşarak 10.000 TL parayı adı belirtilen sanığa verdiği, parayı alan sanık ..."ın, markları getirme bahanesiyle oradan ayrıldığı, uzun bir süre beklenilmesine rağmen gelmemesi üzerine, dolandırıldığını anlayan katılan tarafından sanıkların ihbar edildikleri, katılanın, internet üzerinden sanıklar ile tekrar iletişime geçerek, elinde 15.000 TL daha olduğunu ve ellerindeki diğer markları da almak istediğini belirtmesi üzerine, sanıklar ile yeniden buluşma yeri belirledikleri ve sanıklar ... ile ..."in, sözleşilen yere parayı almak için geldikleri sırada emniyet ekipleri tarafından suçüstü yakalanarak katılan tarafından kesin olarak teşhis edildikleri, bu şekilde sanıkların, katılandan haksız menfaat temin ettiklerinin iddia edildiği olayda;
Oluşa, sanıkların savunmalarına, katılanın beyanlarına, tanık anlatımlarına, yakalama tutanağına ve tüm dosya kapsamına göre; sanıkların, sabit görülen eylemlerinin dolandırıcılık suçunu oluşturduğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
TCK"nın 53/1. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının, Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E, 2015/85 sayılı iptal kararı doğrultusunda uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık ..., sanık ... müdafii ve sanık ... müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 30/05/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.