Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2007/5759 Esas 2007/10384 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi      : Ankara 13.  İş Mahkemesi
Tarih                : 21.12.2006
No                    : 1067-902  
 
Davacı,  davalı işverenler nezdinde 01.11.1977-01.11.1978 tarihleri arası çalıştığının tesbitine   karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin  kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi  tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi. Dava davacının, 1.11.1977-1.11.1978 tarihleri arasında davalılara ait işyerinde sigortalı olarak çalıştığının tesbiti istemine ilişkindir.
Mahkemece,  Dairemizin 16.5.2005 tarihli 2005/687 Esas, 2005/5082 Karar nolu bozma ilamına uyularak ancak bozma kararı gerekleri yerine getirilmeyerek bozma öncesindeki gibi istemin kabulüne karar verilmiştir. 9.5.1960 gün ve 21/9 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca bozma kararına uyan Mahkeme artık bozma kararı gereğince işlem yapmak ve hüküm vermek zorundadır.
Somut olayda; bozma ilamında belirtildiği halde  mahkemece  komşu işyerlerinde benzer işi yapan işverenlerle bu işverenlerin  resmi kayıtlarına geçmiş  çalışanlar araştırılmadan sadece davacı vekilinin bildirdiği tanıklar dinlenmiş olup dinlenen  tanıklardan M.B.’in  davalıların işyerine komşu olmayan  D.Y.B.Cad.ki başka  bir işyerinde  uyuşmazlık döneminden önce  başlayıp devam eden  1.9.1977-10.8.1978 tarihleri arasında    çalışmalarının bulunduğu, diğer tanık C.Ö.’ın ise görgüye değil duyuma dayalı soyut bilgisinin bulunduğu açık olduğu  halde bu tanıkların beyanlarıyla sonuca gidilmesi hatalı olmuştur.
Yapılacak iş zabıta  marifetiyle tespit edilecek işyerine o tarihte komşu olan diğer işyerlerinde uyuşmazlık döneminde çalıştığı tespit edilen kayıtlı komşu işyeri çalışanlarının bu kayıtları celbedilerek; çalışmanın niteliği ile gerçek bir çalışma olup olmadığı yönünde yöntemince beyanlarını almak,  gerçek çalışma olgusunu somut ve inandırıcı bilgilere dayalı şekilde 506 sayılı Yasanın 2, 6, 9 ve 79/10. maddeleri gereğince araştırdıktan sonra sonucuna göre karar vermekten ibarettir.
O halde, davalı Kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 27.06.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.