Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2013/1357 Esas 2013/8399 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/1357
Karar No: 2013/8399
Karar Tarihi: 17.04.2013

Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2013/1357 Esas 2013/8399 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ankara 11. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 17.09.2011 tarihli ve 2012/1123 (E) ve 2012/1103 (K) numaralı kararına göre, karşılıksız yararlanma suçundan yargılanan sanık, katılan kurumun zararını tazmin etmiş olsa da, hükmün açıklanan nedenle bozulmasına karar verilmiştir. 6352 Sayılı Yasanın geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığı gözetilmeden, sanığın beraatına karar verilmesi bozma nedeni olmuştur. Bu sebeple, sanık hakkında ceza verilmemesine yer olmadığı kararı oybirliğiyle verilmiştir.
Detaylar:
- Dosya incelenerek gereği düşünülmüştür.
- 6352 Sayılı Yasanın geçici 2. maddesi ve 5271 Sayılı CMK'nın 223/4-a. maddeleri de kararda yer almaktadır.
- Hükmün açıklanan nedenle bozulmasına karar verilmiştir.
- Bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, sanık hakkında ceza verilmemesine karar verilmiştir.
- 1412 Sayılı CMUK’nın 322.maddesi de kararda bahsedilmiştir.

2. Ceza Dairesi 2013/1357 E. , 2013/8399 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 2 - 2012/296129
MAHKEMESİ : Ankara 11. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 17.09.2011
NUMARASI : 2012/1123 (E) ve 2012/1103 (K)
SUÇ : Karşılıksız yararlanma

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, 6352 Sayılı Yasanın geçici 2.maddesinin 2.fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde sanığın beraatına karar verilmesi, bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları ile tebliğnamedeki düşünce bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 Sayılı Yasanın 8.maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 Sayılı CMUK’nın 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 Sayılı Yasanın geçici 2/2. ve 5271 Sayılı CMK’nın 223/4-a. maddeleri uyarınca sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 17.04.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.