Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/12214 Esas 2020/6627 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/12214
Karar No: 2020/6627
Karar Tarihi: 30.06.2020

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/12214 Esas 2020/6627 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karar temyiz edilmiştir. Hırsızlık suçundan mahkumiyet hükmü verilen sanıklarla ilgili olarak, suça sürüklenen çocuk hakkında temyiz başvurusu reddedilmiş, ancak sanıkların temyiz nedenleri yerinde bulunmuştur. Karar, sanıkların savunma haklarının kısıtlanması nedeniyle bozulmuştur.
Kararda geçen kanun maddeleri:
- Türk Ceza Kanunu'nun 39. maddesi (hafif suçlar için adli para cezası)
- Türk Ceza Kanunu'nun 37. maddesi (suçu işleyen kişinin durumunun dikkate alınması)
- Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 226. maddesi (ek savunma hakkı)
- Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi (hak yoksunlukları)

17. Ceza Dairesi 2020/12214 E. , 2020/6627 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanıklar ve suça sürüklenen çocuk hakkında verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A-Suça sürüklenen çocuk ... hakkında hırsızlık suçundan verilen hükmün temyiz incelemesi neticesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, suça sürüklenen çocuk ... müdafiinin temyiz nedeni yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
B-Sanıklar ..., ... hakkında hırsızlık suçundan verilen hükümlerin temyiz incelemesi neticesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanıklar hakkında açılan kamu davasında TCK"nın 39. maddesinin uygulanması talep edildiği halde, uygulanmaması ihtimaline binaen ya da TCK’nın 37. maddesinin uygulanması ihtimaline binaen CMK’nın 226. maddesine uygun şekilde ek savunma hakkı tanınmadan yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ...’in temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 30.06.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.