Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/15622 Esas 2016/6792 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/15622
Karar No: 2016/6792
Karar Tarihi: 04.05.2016

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/15622 Esas 2016/6792 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında açılan hırsızlık davasında mahkeme, suçluluğuna dair yeterli delil bulunmadığı gerekçesiyle beraat kararı vermiştir. Ancak, sanığın savunmasının aksine, telefonun suça konu olduğu saatten sonra sanık tarafından kullanıldığı ve sanığın telefonu parkta bulduğu iddiasının hiçbir delille desteklenmediği ortaya çıkmıştır. Bu nedenle, sanığın eylemi, kaybolmuş veya hata sonucu ele geçmiş eşya üzerinde tasarruf suçunu oluşturmaktadır. Mahkeme, ek savunma hakkı verilmesi ve uzlaşma kapsamında olan suç için, yasal yöntemlere uygun olarak uzlaşma girişiminde bulunulması gerektiğini ancak böyle bir girişimde bulunmadan beraat kararı verdiği için yerel mahkeme kararı bozulmuştur. Detaylı kanun maddeleri şunlardır: TCK'nın 160. maddesi - kaybolan veya hata sonucu ele geçen eşya üzerinde tasarruf suçu; 5560 sayılı Yasa'nın 25. maddesi ve 5271 sayılı CMK'nın 254. maddesi uyarınca aynı Yasa'nın 253. maddesindeki yöntem izlenerek uzlaşma girişimi gerekliliği.

17. Ceza Dairesi 2015/15622 E. , 2016/6792 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Beraat

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Müştekinin 17.08.2010 günü adliye önünde çıkan arbede sırasında cep telefonunun çalındığı, HTS kayıtlarına göre müştekinin en son telefonu 12.12"de kullandığı, bu saatten sonra suça konu telefonun 14.53"te sanık tarafından kullanıldığı, sanığın tüm aşamalarda, cep telefonunu parkta bulduğunu ve paraya ihtiyacı olduğu için sattığını beyan ettiği, sanığın bu savunmasının aksine hiçbir delil bulunmadığının anlaşılması karşısında, mevcut delil durumu itibariyle sanığın eyleminin TCK"nın 160. maddesinde düzenlenmiş olan "kaybolmuş veya hata sonucu ele geçmiş eşya üzerinde tasarruf" suçunu oluşturması nedeniyle ek savunma hakkı verilmesi ve uzlaşma kapsamında olan suç için, 5560 sayılı Yasa"nın 25. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 254. maddesi uyarınca aynı Yasa"nın 253. maddesindeki yöntem izlenerek uzlaşma girişiminde bulunulması gerekirken, beraat kararı verilerek yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, O yer Cumhuriyet Savcısı"nın temyiz nedeni bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 04.05.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.