Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2014/6514 Esas 2015/20369 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
9. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/6514
Karar No: 2015/20369
Karar Tarihi: 03.06.2015

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2014/6514 Esas 2015/20369 Karar Sayılı İlamı

9. Hukuk Dairesi         2014/6514 E.  ,  2015/20369 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : ............. İŞ MAHKEMESİ
    DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile fazla çalışma ücreti, genel tatil ücreti, ücret, hafta tatili ücreti, yıllık ücretli izin alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
    Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

    Y A R G I T A Y K A R A R I

    1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
    2-Yıllık izin ücreti bakımından uygulanması gereken faiz konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
    4857 sayılı İş Kanununun 59 uncu maddesinde, iş sözleşmesinin feshi halinde kullanılmayan izin sürelerine ait ücretlerin, son ücret üzerinden ödenmesi gerektiği kurala bağlanmıştır. Ancak, Yasada izin ücreti için kesin bir ödeme günü belirlenmiş değildir. İş sözleşmesinin feshedildiği tarihte izin ücreti muaccel olur. Bununla birlikte, faiz başlangıcı bakımından işverenin ayrıca temerrüde düşürülmesi gerekir.
    Dairemizce, iş sözleşmesinin feshinde ödenmesi gereken izin ücreti, geniş anlamda ücret içinde değerlendirilmemiş ve 4857 sayılı Kanunun 34 üncü maddesinde sözü edilen bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faize karar verilemeyeceği kabul edilmiştir (Yargıtay 9.HD. 24.10.2008 gün 2007/30158 E, 2008/28418 K.). O halde, izin ücreti için uygulanması gereken faiz, yasal faiz olmalıdır.
    Somut olayda mahkemece hüküm altına alınan yıllık izin ücreti alacağına 4857 sayılı Kanunun 34 üncü maddesini uyarınca yasal faiz uygulanması gerekirken bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faize karar verilmesi hatalı olup bozma sebebi ise de, bu yanlışlıkların giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün HMK."nun geçici 3/2.maddesi yollamasıyla HUMK" un 438/7. maddesi uyarınca düzelterek onanmasına karar verilmiştir.
    Sonuç:
    Hüküm fıkrasının d.bendinden “en yüksek banka mevduat” kelimeleri çıkartılarak, yerine; “yasal” kelimesinin yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 03.06.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.


    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.