MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Asıl karar;
Sanıklar hakkında
TCK"nın 157/1, 52, 53, 58 maddeleri uyarınca mahkumiyet
Ek karar; sanık ..."ın temyiz
isteminin süreden reddi


Dolandırıcılık suçundan sanık ..."ın mahkumiyetine ilişkin hükme yönelik sanığın temyiz isteminin süreden reddine ilişkin ek karar sanık ...; sanık ..."ın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık ... tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanıkların yargılama aşamasında müdafii ile temsil edilmediklerinin tespitiyle yapılan incelemede;
I- Sanık ..."ın temyiz isteminin incelenmesinde;
5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 311. maddesi hükmüne göre, eski hale getirme istemiyle birlikte temyiz talebinde de bulunulması halinde, inceleme merciinin Yargıtay’ın ilgili dairesi olduğu ve sanığın 28/05/2020-10/08/2020-22/02/2021 tarihli dilekçeleriyle usulsüz tebligat nedeniyle hükmü temyiz edemediğinden bahisle eski hale getirme istemiyle birlikte temyiz talebinde de bulunduğu anlaşıldığından, mahkemenin 06/08/2020 - 01/04/2021 tarihli ek kararlarının hukuki değerden yoksun ve 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 10/2 maddesinin, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması halinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise mernis adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, Tebligat Kanunu’nun 21/1 maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın iade edilmesi halinde, aynı Kanun’un 21/2 maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından tebligata, Tebligat Kanunu’nun 23/1-8 ve Tebligat Kanunu’nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkansızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanunu’nun 21/2 maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerektiği gözetilmeksizin, sanığın yokluğunda verilen hükmün, doğrudan "mernis adresi" ibaresi ile Tebligat Kanunu’nun 21/2 maddesi gereğince tebliğ edilmesi usule aykırı ise de; UYAP sisteminden yapılan sorgulamaya göre sanığın 22/01/2018 tarihli dilekçesiyle mahkeme esas-karar numarasını ve dolandırıcılık suçundan ceza aldığını belirterek uzlaştırma hükümlerinden faydalanmak istediğini beyan etmesine karşın, 28/05/2020 tarihli dilekçe ile eski hale getirme talebiyle birlikte temyiz başvurusunda bulunduğundan, sanığın öğrenme üzerine yasal süre geçtikten sonra yaptığı eski hale getirme ve temyiz inceleme başvurusunun, 5320 sayılı Kanun"un 8/1 maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II- Sanık ..."un temyiz isteminin incelenmesinde;
7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 10/2 maddesinin, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması halinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise mernis adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, Tebligat Kanunu’nun 21/1 maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun’un 21/2 maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından tebligata, Tebligat Kanunu’nun 23/1-8 ve Tebligat Kanunu’nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2 maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkansızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanunu’nun 21/2 maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerektiği gözetilmeksizin, sanığın yokluğunda verilen hükmün, doğrudan "mernis adresi" ibaresi ile Tebligat Kanunu’nun 21/2 maddesi gereğince tebliğ işleminin usulsüz olduğu, bu nedenle sanığın temyiz isteminin öğrenme üzerine ve süresinde olduğu anlaşılmakla temyiz isteminin reddine ilişkin 20/10/2016 tarihli ek karar kaldırılarak ve sanığın mahkumiyetine esas dolandırıcılık suçunun 6763 sayılı Kanunun 34.maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaştırma kapsamına alınması nedeniyle uzlaştırma hükümlerinin uygulandığı, ancak sanık hakkında hüküm kesinleşmediğinden yapılan işlemlerin yok hükmünde olduğu anlaşılmakla yapılan incelemede;
Sanığa yüklenen dolandırıcılık suçu nedeniyle, hükümden sonra 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34.maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaştırma işlemleri için gereği yapılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca sair yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA, UYAP sisteminden yapılan sorgulamaya göre sanık ..."un bu suçtan hükümlü olarak bulunduğunun anlaşılması karşısında, bozma sebebine göre sanığın infazının durdurulmasına, başka bir suçtan hükümlü veya tutuklu değilse derhal TAHLİYESİNE, salıverilmesinin temini için ilgili Cumhuriyet Başsavcılığı"na yazı yazılmasına, 22/06/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.