Danıştay 10. Daire 2015/4802 Esas 2020/5991 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ONUNCU DAİRE
Esas No : 2015/4802
Karar No : 2020/5991

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … Ürünleri Satış Pazarlama İthalat İhracaat
Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
VEKİLLERİ : Av. …
TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Genel Müdürlüğü / …
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN_KONUSU : … İdare Mahkemesinin … tarih ve E:.., K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirket tarafından, Karayolları Genel Müdürlüğü'nün Ağrı ili, Patnos ilçesi, Belediye imar sınırları içerisinde karayolu yol kot seviyesini yaklaşık 2 metre yükseltmesi nedeniyle Patnos Tapu Sicil Müdürlüğü, Ada No:…, Pafta No:…, Parsel No:.. kayıtlı akaryakıt istasyonunun faaliyetinin engellendiği ve bu suretle zarara uğranıldığı ileri sürülerek 1.003.562,35 TL maddi tazminatın, idarenin kusurlu ve kusursuz sorumluluğu ilkeleri uyarınca yasal faiziyle birlikte ödenmesi istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: …. İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla; bilirkişi raporunda belirtildiği üzere topografik olarak değerlendirildiğinde eğimli olan arazide yukarıdan gelen kar, yağmur ve diğer suların yüzey suyunu artırmasıyla eski yol yüzeyinde birikebileceğinden ve yola zarar verebileceğinden trafik güvenliği ve bölünmüş yol düşey standartını artırma hususları dikkate alındığında yol kot seviyesinin yükseltilmesinin uygun ve gerekli olduğu görülmekle, yol kot revizesi çalışmalarının yapılmasında kamu yararına ve hizmet gereklerine aykırı bir yön bulunmadığı, davacılar tarafından, akaryakıt istasyonunun davalı idarece yürütülen yol çalışmaları sonucunda yol seviyesinin altında kalarak yol ile bağlantısının kesilmesi nedeniyle tüm müştemilatları sökülüp yaklaşık iki metre yeni karayolu seviyesinde kurulumunun yapılması nedeniyle uğranıldığı ileri sürülen maddi zararın tazmini istemiyle bakılmakta olan dava açılmış ise de, yol nedeniyle ticari faaliyette bulunan ve bundan kazanç sağlayarak yararlanan davacının söz konusu zarar kalemlerinin, aynı yol üzerinde bulunan bütün işyeri sahipleri yönünden de ileri sürülebileceği, bu hâliyle, davacılar tarafından, uğranıldığı ileri sürülen zarar kalemlerinin, diğer işyeri sahiplerinden farklı, özel ve olağandışı bir nitelikte olmadığı, kamu yararı ve hizmet gerekleri doğrultusunda yapılan yol çalışmaları nedeniyle oluşan genel külfetlere, "kamu külfetlerindeki eşitlik ilkesi" uyarınca herkesin katlanması gerektiğinin açık olduğu, kaldı ki, davacının yeniden düzenlenen yolun olanaklarından yararlanacağı da dikkate alındığında, idarenin tazmin sorumluluğunu gerektiren, kamu külfeti olmaktan çıkan, hizmetten yararlanan davacılar yönünden özel ve olağandışı niteliğe dönüşen bir maddi zarar bulunmadığı, bu itibarla; mevcut yolun kamu yararı ve hizmet gerekleri doğrultusunda genişletilerek bölünmüş yola dönüştürülmesi ve yol kot revizesi yapılması nedeniyle, akaryakıt istasyonunun yeni yol seviyesine çıkarılmasından kaynaklanan zararlara davacı şirketçe katlanılması, hukukun genel ilkeleri ile hak ve nasafet kurallarının bir sonucu olduğundan, tazminat talebinin kabulüne olanak bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ_EDENLERİN_İDDİALARI : Davacı tarafından, karayolu yol kot seviyesinin yükseltilmesi nedeniyle akaryakıt istasyonunun faaliyetinin engellendiği ve bu suretle zarara uğranıldığı, bilirkişi raporuyla tespit edilen zararın tazmini gerektiği ileri sürülmektedir.
Davalı idare tarafından, idareleri lehine nisbi vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken maktu vekalet ücretine hükmedildiği ileri sürülmektedir.

TARAFLARIN_SAVUNMALARI : Davalı idare tarafından, temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmaktadır.
Davacı tarafından savunma dilekçesi verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HAKİMİ : …

DÜŞÜNCESİ : Temyiz istemlerinin reddi ile usul ve yasaya uygun olan İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Onuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçelerde ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Tarafların temyiz istemlerinin reddine,
2. Davanın reddi yolundaki … İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı temyize konu kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı Kanun'un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren 15 (on beş) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 09/12/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.