Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2015/19347 Esas 2016/1474 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :İş Mahkemesi


Davacı, iptal edilen Tarım Bağ-Kur sigortalılık süresinin geçerli olduğu esas alınarak 5510 sayılı Kanunun 4/1-a maddesi kapsamında yaşlılık aylığına hak kazandığının tespitine karar verilmesini istemiş; daha sonra verdiği ıslah dilekçesi ile, talebinin sadece Tarım Bağ-Kur sigortalılık süresinin tespiti istemine ilişkin olduğunu belirtmiştir.
Mahkemece, bozma üzerine ilamında belirtilen gerekçelerle isteği hüküm altına almıştır.
Hükmün, davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1)-Mahkemenin, davacının davalı kurum tarafından tescil edilmiş bulunan 01.01.1985-14.11.1988 tarihleri ile 01.06.2004 tarihi sonrasındaki sürelerde tarım bağkur sigortalısı olarak tespitinde hukuki yarar bulunmadığına dair tespit hükmü isabetlidir.
2)-Mahkemece, davacının 05.04.1989-01.06.2004 tarihleri arasında tarımsal faaliyette bulunduğu iddiasını kanıtlayamadığı, davacının tespiti gereken sigortalılık süresinin bulunmadığı, kurum işleminin yerinde olduğu gerekçesiyle talebin reddine karar verilmişse de, bozma gereği yerine getirilmeden eksik araştırmaya dayalı olarak hüküm kurulması isabetsizdir.
Yargılamada elde edilen deliller karar vermeye yeterli değildir.
Dairemizin 17.01.2014 tarihli önceki bozma ilamında da belirtildiği üzere, dosyadaki belgelerden, davacının, G... Ziraat Odasına 29.04.2004 tarihinden itibaren kaydının bulunduğu, Mahkemenin, tarımsal faaliyete ilişkin başkaca araştırma yapmadığı anlaşılmaktadır.
Davanın yasal dayanağı, 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanununun geçici 7.maddesi delaletiyle mülga 2926 sayılı Kanunun 2,3,5,6,9 ve 10. maddeleridir.
Redde konu 05.04.1989- 01.06.2004 tarihleri arasında davacının 2926 sayılı Yasaya tabi sigortalılık iradesini ortaya koyacak herhangi bir başvurusu, prim ödemesi ürün satışı veya bu satışlardan yapılan prim tevkifatı bulunmadığına ilişkin önceki bozma ilamında da belirtilen ilkeler çerçevesinde araştırma yapmadan eksik incelemeye dayalı olarak karar verilmiş olması isabetsizdir.
O hâlde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 09.02.2016 gününde oybirliği ile karar verildi.