Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2019/4759 Esas 2020/1041 Karar Sayılı İlamı

14. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/4759
Karar No: 2020/1041
Karar Tarihi: 03.02.2020

Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2019/4759 Esas 2020/1041 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı vekili, davalı aleyhine önalım hakkına dayalı tapu iptali ve tescil talep etmiştir. Yerel mahkeme, davanın reddine karar vermiştir. Davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir. Dosya değeri temyiz kesinlik sınırından düşük olduğundan, davacı tarafın temyiz hakkı bulunmamaktadır ve temyiz talebi reddedilmiştir. HMK'nin 362/1-a ve 362/2 maddeleri uyarınca davacı vekilinin temyiz talebinin reddine karar verilmiştir. Kanun maddeleri şunlardır: HMK 341. maddesi istinaf yoluna başvurulabilen kararlar, 361 ve 362. maddeleri temyiz edilebilen ve edilmeyen kararlar.

14. Hukuk Dairesi 2019/4759 E. , 2020/1041 K.

"İçtihat Metni"

14. Hukuk Dairesi

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesi

İLK DERECE
MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 11. Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 28/03/2016 tarihinde verilen dilekçeyle önalım hakkına dayalı tapu iptali ve tescil talep edilmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın reddine dair verilen 19/03/2019 tarihli hükmün İstanbul Bölge Adliye Mahkemesince istinaf yoluyla incelenmesi davacı vekili tarafından talep edilmiştir. İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesincence istinaf talebinin esastan reddine dair verilen kararın davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya ve içeriği incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü.
K A R A R
Dava, önalım hakkına dayalı tapu iptali ve tescil istemine ilişkindir.
Yerel mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Davacı vekilince istinaf talebinde bulunulması üzerine İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bu karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 sayılı HMK"nin 341. maddesinde istinaf yoluna başvurulabilen kararlar, 361 ve 362. maddelerinde de temyiz edilebilen ve temyiz edilmeyen kararlar belirlenmiştir.
Dosya içeriğine göre, dava değeri 40.000,00TL olarak gösterilmiş ve bu miktar üzerinden harçlandırılarak karar verilmiştir. Dava değeri ve hükme esas alınan miktar karar tarihi itibariyle geçerli olan (2019 yılı için 58.800TL) temyiz kesinlik sınırının altında kaldığından davacı tarafın temyiz hakkının bulunmadığı anlaşılmış, bu nedenle temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle HMK"nin 362/1-a ve 362/2 maddeleri uyarınca davacı vekilinin TEMYİZ TALEBİNİN REDDİNE, dosyanın mahalli mahkemeye İADESİNE, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, 03/02/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.