Tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2017/18274 Esas 2018/4128 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Açıklanmasına karar verilecek yeni hükmün Yargıtay incelemesine tabi olacak ve kesinleşmesi halinde infaza verilecek hüküm olacağı bu nedenle kararın dayandığı tüm kanıtların, bu kanıtlara göre ulaşılan sonuçların, iddia, savunma, tanık anlatımları ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler ile sanığın eyleminin ve yüklenen suçun unsurlarının nelerden ibaret olduğunun, hangi gerekçeyle hangi delillere üstünlük tanındığının açık olarak gerekçeye yansıtılması gerekirken, açıklanan ilkelere uyulmadan, Anayasanın 141. ve 5271 sayılı CMK"nın 34 ve 230, 232, 289/1-g. (1412 sayılı CMUK " un 308/7.) maddelerine aykırı davranılarak gerekçesiz hüküm kurulması,
2-Kabule göre de; Tanık ..."in kovuşturma aşamasında tehdit içeren söz duymadığını belirtmesi, soruşturma aşamasında ise suça sürüklenen çocuğun temyiz dışı sanık arkadaşlarıyla mağduru tehdit ettiği şeklinde çelişkili beyanı ve suça sürüklenen çocuğun aşamalarda suçlamayı kabul etmemesi karşısında, hangi anlatımın hangi nedenle üstün tutulduğunun açıklanması ve sonucuna göre suça sürüklenen çocuğun hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, müştekinin iddiaları ile tanık ..." in beyanlarının, savunmaya neden üstün tutulduğu açıklanıp tartışılmadan, yetersiz gerekçe ve eksik inceleme ile karar verilmesi,
Kanuna aykırı ve suça sürüklenen çocuk ..."nın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye aykırı olarak, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 01.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.